مشاهده فیلم آموزشی فیزیوتراپی زانو

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی کینک زیر کلیک کنید 

فیزیوتراپی زانو

آیا کمر، ران، زانو و پاهای تان درد می‌کنند؟

 

بسیاری از مشکلات وضعیت می‌توانند باعث فشار بر روی پاها شود. در واقع، پاهای ما پایۀ تعادل مان هستند...

آیا کمر، ران، زانو و پاهای تان درد می‌کنند: آیا تاکنون به یک متخصص پا مراجعه کرده اید؟
 وضعیت های نادرست، می‌تواند باعث ایجاد درد در سطح پاها، قوزک، ران، کمر و البته زانوها شود. برای اطمینان خاطر، توصیه می‌شود که به یک متخصص پا مراجعه کنید.

وضعیت بد پاها می‌تواند باعث ایجاد درد در کمر، ران و زانوها شود. همچنین بیماری هایی مثل نیمه دررفتگی زانو باعث درد شدید زانو می شود. که برای نیمه دررفتگی کشکک زانو انجام فیزیوتراپی، استفاده از زانو بند و کفش طبی مناسب است.

درد زانوها، ران یا کمر، تمام دردهای ناحیۀ پا و قوزک، ممکن است نشان دهندۀ این باشد که یک مکانیسم مفصلی یا ماهیچه ای خوب کار نمی‌کند. شاید علتش فقط فشار بر پاها باشد.

متخصص پاباید بدانید که هر پایی منحصر به فرد است، هر پا فرم و حجم خاص خودش را دارد که شرایط وضعیت قرار گرفتن ما را تعیین می‌کنند. البته آسیب های رایجی برای پا شناخته شده اند، مانند: نرمی کشکک زانو، کف پای صاف، پای فرورفته، انحراف پاشنه به داخل یا خارج، پینه های پا، چنگالی شدن انگشتان پا و غیره. شاید هم فرد از "شکستگی استرس" ، عدم مقاومت پا یا قوزک و یا تاندینوپاتی رنج می‌برد. تمام این بیماری ها درجات مختلفی دارند که می‌توانند بر تعادل ما اثر بگذارند زیرا پاهای ما پایۀ تعادل وضعیت مان هستند.

ابزارهای مورد استفادۀ متخصص پا
متخصص پا یک آزمایش کلینیکی و یک آنالیز مکانیسم پاها و اعضای پایین تنه را تجویز می‌کند تا بر اساس آنها مشکل را تشخیص دهد.
•اگر پزشک یکی از بیماری های: پینه، میخچه پا، زگیل های کف پا، ناخن فرورفته، و دیگر بیماری های پوست یا ناخن را تشخیص دهد، درمان ویژه ای پیشنهاد خواهد کرد.
•برای دور نگه داشتن یک بخش از اصطکاک به منظور کاستن از درد در موارد میخچه، پینه و غیره، می‌توان ارتوپلاستی را به بیمار پیشنهاد کرد، این روش پوشیدن یک پروتز نرم و متحرک در طول روز است. این پروتز همزمان هم محافظ است و هم اصلاح کننده. ضمناً برای نگه داشتن انگشتان پا، جلوی پا یا تمام پا و همچنین اصلاح وضعیت استفاده می‌شود. این پروتز شب ها هم پوشیده می‌شود.
•اگر متخصص پا انحراف پا یا مشکلات وضعیتی را تشخیص دهد، ممکن است ارتزهای کف پا مناسب با آناتومی بدن شما پیشنهاد دهد تا عملکرد پاهای تان منظم تر شود. قرار داشتن پاها در کفش، باعث توزیع بهتر فشار و هدایت پا می‌شود، این عمل اجازه می‌‌دهد که ماهیچه ها و تاندون ها بهتر کار کنند. ضمناً با این روش پاها بهتر قرار می‌گیرند و بر اسکلت بدن تأثیر می‌گذارند. ممکن است که درمان بر روی زانو، ران یا کمر هم متمرکز شود شود و دردها را تسکین دهد حتی کاملاً از بین ببردشان.

امروزه روش های درمان با استفاده از پروتزهای ظریف، راحت و مؤثر به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده اند.

سفتی عضلات پاها در بیماری پارکینسون اغلب ابتدا در پاها و گردن شروع می‌شود. اکثر افراد مبتلا به پارکینسون به این مشکل دچار می‌شوند، عضلات سفت و منقبض می‌شوند و ممکن است باعث شود برخی افراد احساس درد و ناراحتی پیدا کنند.

منبع: جوان پارسی

 

 

تاثير تغذيه بر درد زانو

توصيه‌هاي تغذيه‌اي دكتر تيرنگ نيستاني به آنهايي که زانودرد امان‌شان را بريده
زانودرد از آن بيماري‌هايي است که با پا گذاشتن توي سن، خودش را نشان مي‌دهد و در بعضي‌ها آن قدر شديد مي‌شود که امکان حرکت را هم مي‌گيرد. براي زانو درد هم مثل همه بيماري‌هاي ديگر، درمان‌هاي سنتي و توصيه‌هاي تغذيه‌اي عاميانه‌اي وجود دارد؛ مثلا مي‌گويند خوردن پاچه گوسفند و آب قلم در کاهش زانو درد موثر است و خيلي‌ها بيش از اينکه به توصيه پزشکان توجه کنند، به تأثير شفابخش اين غذاها اعتقاد دارند. در اين گزارش مي‌خواهيم صحت و سقم تأثير غذاها را بر اين درد شايع بررسي کنيم و ببينيم که آيا مي‌شود به مردم توصيه کرد براي تسکين زانودردشان، مثلا سويا و ماهي بخورند يا نه.
تأثير تغذيه در درمان بسياري از بيماري‌ها را نمي‌شود، انکار کرد ولي همه مي‌دانيم که تنها تغذيه اصولي مي‌تواند اين اثر را داشته باشد. دکتر تيرنگ نيستاني، متخصص تغذيه و رژيم درماني درباره رابطه ميان تغذيه و زانو درد مي‌گويد: «اين اصطلاح زانو درد که مي‌گوييم از نظر آسيب‌شناسي مي‌تواند متفاوت باشد و هرنوع از آن، درمان و رژيم غذايي خاص خودش را دارد. بعضي از زانودردها به دليل آسيب بافت‌هاي نرم است؛ مثل آسيب ديدگي تاندون‌ها در صدمات ورزشي ولي گروه ديگري از زانودردها برمي‌گردد به آسيب بافت‌هاي سخت مثل التهاب مفصلي يا عارضه استخواني يا ساييدگي مفاصل زانو يا ران. پس بسته به پاتولوژي مساله، درمان زانو درد و رژيم غذايي مربوط به آن متفاوت است.» درباره يک مکمل شايع: گلوکوزآمين‌
اين طور که دکتر نيستاني مي‌گويد، در مورد آسيب بافت نرم (مثل ضربه) در صورتي که يک آسيب خيلي جدي (مانند پارگي تاندون يا نرمي غضروف) رخ نداده باشد، احتياج به درمان دارويي يا غذايي خاصي نيست و با کمپرس گرم و مسکن‌هاي معمولي خوب مي‌شود ولي در مورد دردهاي ماندگار زانو که محدود کننده فعاليت و مشکل ساز براي حرکت‌اند بايد درمان‌هاي جدي تري در نظر گرفت: «معمولا براي بيماراني که غضروف‌هاي ناحيه مفصل‌شان دچار مشکل شده، پزشکان مکمل‌هاي غذايي تجويز مي‌کنند که يکي از رايج‌ترين اين مکمل‌ها گلوکوزآمين است.گلوکوزآمين يک قندآمين دار است که به صورت طبيعي هم در بدن ساخته مي‌شود. آزمايش‌هاي مختلف نشان داده که اين قند، در غضروف سازي نقش دارد و حتي شواهد حاکي از آن است که اين ماده مي‌تواند خاصيت ضد التهابي داشته باشد. البته درباره ميزان تأثيرگذاري اين قند روي درمان زانو درد مطالعات مختلف انجام شده است اما قدر مسلم اينکه مصرف مکمل گلوکوزآمين تقريبا تنها درمان بي‌خطر بوده و روي بعضي از بيماران هم جواب داده است.» خوردن پاچه دواي درد زانوست؟!
بعضي غذاها از ديدگاه اکثريت مردم غذاهاي موثري در تسکين زانو درد هستند. دکتر نيستاني مي‌گويد: «عده‌اي فکر مي‌کنند اگر پاچه گوسفند بخورند، زانو درد و پادردشان خوب مي‌شود اما اين تصور غلطي است که فکر کنيم هر عضوي از بدن حيوان را که بخوريم، عين به عين و قرينه همان عضو را در بدن ما ترميم مي‌کند! پس با اين حساب، مغز گوسفند را بايد افراد کودن بخورند و زبان‌اش را هم آنهايي که مشکل تکلم دارند! ولي نه آن باعث بالارفتن ضريب هوشي مي‌شود و نه اين باعث درمان لکنت. واقعيت اين است که پاچه از پروتئيني به نام ژلاتين تشکيل شده که تازه از نظر ترکيبي هم جزو پروتئين‌هاي مرغوب نيست و حتي اگر بگوييم پاچه را به خاطر پروتئين‌اش مصرف مي‌کنند باز هم مي‌توانيم به پروتئين‌هاي مفيدتري مانند مرغ و گوشت قرمز اشاره کنيم چون در حقيقت همه اين پروتئين‌هايي که همراه غذا مصرف مي‌کنيم در روده به اسيدآمينه تجزيه مي‌شوند تا بدن پروتئين موردنياز خودش را از اينها بسازد و يعني چه ما گوشت بخوريم يا پاچه، اتفاق يکساني در روده‌ها مي‌افتد و ماده يکساني براي بدن ساخته مي‌شود. ضمن اينکه پاچه معمولا در يک وعده اصلي مصرف مي‌شود؛ همراه با مقدار زيادي آب که در آن، نان مي‌ريزند و به صورت کالري اضافه وارد بدن مي‌شود و در صورت تکرار مي‌تواند موجب اضافه وزن و در نتيجه فشار بيشتر روي زانوي معيوب شود.» در زمينه مصرف خوراكي‌هايي مانند سويا هم نظرات مختلفي وجود دارد اما چيزي که دکتر نيستاني مي‌گويد اين است: «فيتواستروژن‌هايي که در سويا وجود دارد، استروژن گياهي است و مي‌تواند به درمان بعضي مشکلات زانو کمک کند. مصرف ماهي هم به دليل داشتن امگا 3 توصيه مي‌شود چون اسيدهاي چرب ويژگي ضدالتهابي دارند و در کاهش درد زانو موثر هستند. ميوه‌ها هم به دليل داشتن آنتي اکسيدان بسيار مفيدند.» البته دکتر نيستاني تأکيد مي‌کند که همه اين مواد در صورتي نافع و موثرند که بيمار اضافه وزن نداشته باشد چون در آن صورت هيچ دارو و درماني فايده نخواهد داشت، البته قبل از كاهش وزن اضافه. اضافه وزن‌تان را درمان کنيد تا زانودردتان کمتر شود
در مورد بيماراني که دچار آسيب‌هاي بافت سخت‌اند، براي مثال، ساييدگي مفصل زانو دارند هيچ رژيم غذايي يا درمان خاصي چندان موثر نيست. به گفته دکتر نيستاني، تنها راهي که اين افراد دارند، کاهش وزن است تا حداقل فشاري که به مفصل معيوب وارد مي‌شود پايين بيايد: «باورهاي غلطي در اين زمينه وجود دارد. براي مثال، اگر کسي که ساييدگي مفصل زانو دارد، روزي 2 کيلو ماست بخورد كه منبع كلسيم قلمداد مي‌شود، هيچ فايده‌اي نخواهد داشت؛ جز اينکه با دريافت کالري اضافه، چاق‌تر شده و مشکل زانويش را تشديد مي‌کند و متأسفانه بعضي‌ها خيال مي‌کنند لبنيات و شير کالري ندارد و هرقدر بخورند، چاق نمي‌شوند! بعضي‌ها در حد افراط سويا مي‌خورند (به خصوص اين سوياهاي خشک که به عنوان تنقلات در آجيل‌فروشي‌ها عرضه مي‌شوند و با آب‌ليمو، نمك و گلپر خوش خوراك شده‌اند) در حالي که اين مواد اگر به صورت جايگزين تنقلات ديگر مصرف شوند، مفيدند ولي اگر به تنقلات و غذاي روزانه اضافه شوند، باز مشکل چاقي را به همراه خواهند داشت. در مورد اين افراد، تنها راه علاج موثر کاهش وزن است و به كمك تغذيه مناسب و متعادل بدون افراط و تفريط مي‌تواند وزن آنها را متعادل کند.» دکتر نيستاني تأکيد مي‌کند که چون زانو درد باعث کم تحرکي اين افراد مي‌شود، کمتر کالري مي‌سوزانند و در ضمن چون تحرک‌شان کم است، حوصله‌شان سر مي‌رود و ميل‌شان به خوردن بيشتر مي‌شود و درنتيجه باز هم چاق‌تر مي‌شوند و اين سيکل معيوب به اين ترتيب ادامه پيدا مي‌کند. او به افرادي که مشکل زانو درد دارند، توصيه مي‌کند که ورزش‌هاي مفيد و متناسب با وضعيت‌شان انجام دهند و از اين طريق ماهيچه‌هاي ران و ساق پاي‌شان را تقويت کنند تا درد زانوي‌شان کاهش پيدا کند.

منبع: راسخون

کفش طبی و انواع کفی‌ های طبی

کفش طبی چیست؟

اصطلاحا کفش طبی به کفشی گفته می شود که در کارگاهی خاص، با تجویز پزشک و زیر نظر مهندسین ارتوپدی فنی ساخته شود.

بیمارانی هستند که به دلیل مشکلاتی از قبیل قطع عضو در ناحیه پا و یا قسمتی از پنجه و دیگر بیماری ها دچار دفورمیتی و ناهنجاری شده اند که استفاده این افراد از کفش طبی و کفی های مخصوص می تواند، کمک قابل توجهی را به این عزیزان بکند.

و اما کفش هایی که در بازار و مغازه های کفش فروشی موجود است و گاهی برای فروش بیشتر، نام کفش طبی روی آن ها می گذارند که ممکن است واقعیت نداشته باشد. بعضی از کفش ها که جدیدا در بازار یافت می شوند که به آن ها نیز کفش طبی گفته می شود، این کفش ها گرچه طبی نیستند ولی ساختار طبیعی پای سالم را رعایت کرده اند. این کفش ها فقط برای افراد سالم خوب هستند نه برای کسانی که با مشکلات و دمفورمیتی های شدید مواجهند.

کفی طبی چگونه ساخته می شود؟

امروزه در بسیاری از مراکز توانبخشی و کلینیک های ارتوپدی فنی، با معاینه بالینی و لمس کف پا، مشاهده چگونگی راه رفتن و بر اساس تجربیات متخصص، کفی طبی برای افراد تهیه می شود.

در مراکز توانبخشی در کشورهای پیشرفته، اطلاعات شخص با استفاده از دستگاه های اندازه گیری نیرو و فشار کف پا در حالت حرکت و ایستاده دریافت و پردازش می شود.

نحوه توزیع فشارهای کف پا با امکانات گرافیکی به صورت نوار کف پا نشان داده می شود. به کمک چنین اطلاعات کمی و کیفی، متخصصین با سهولت بیشتری می توانند نسبت به تجویز دقیق تر کفی اقدام نمایند.

کاربرد کفش ها و کفی های طبی در دفورمیتی ها

دفورمیتی ( بدشکلی) در ناحیه پا در اثر حوادث و بیماری ها عارض می شود و بیماران را با مشکلات زیادی در راه رفتن و زندگی روزمره دچار می کند حتی در کودکان و نوجوانان استفاده از این نوع کفش ها به اصلاح و درمان آنان می انجامد.

سن مناسب برای تهیه كفش های طبی

از سنین خردسالی باید پای كودك را با كفشی مناسب آشنا كرد تا او اولین گام هایش را درست بردارد. پای كودك گوشتی است، او نیاز به كفشی دارد كه پاشنه اش سفت و ساق دار باشد تا مچ پایش را بگیرد. بدین طریق كودك موقع راه رفتن محكم قدم برمی دارد. از نظر پزشكان متخصص استفاده از كفی طبی در افرادی كه تغییر شكل آن ها هنوز به صورت ثابت درنیامده است، مفید است. یعنی در كودكان با استفاده از كفی طبی می توان صافی كف پا، پای طاقدیسی، انحراف پاشنه و انحراف زانوها به طرفین را اصلاح كرد. در سنین بالاتر نیز كفی اثر نگهدارنده دارد.

برهمین اساس، افراد نیازمند به استفاده از كفی های طبی شامل موارد زیر می شوند:

1- افراد دارای ناهنجاری های متحرك، برای اصلاح (صافی كف پا در كودكان).

2- افراد دارای ناهنجاری های ثابت برای كاهش درد و توزیع فشار.

3- افراد دارای پاهای دردناك برای كاهش درد (خار پاشنه و التهاب كیسه زلالی زیرپاشنه).

4- برای جلوگیری از تغییر شكل پا. اگر این كفی ها برای كودكان در سنین 7 تا 12 سال كه كف پای آن ها درحال شكل گیری است، مورد استفاده قرار گیرد حاصل آن برخورداری از كف پایی استاندارد تا آخر عمر است. به علاوه این كفی ها درباره زنان باردار كه در یك دوره 6 ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند، توصیه می شود. 

منبع: کلینیک توانبخشی ارتز و پروتز بهرو

ورزشهایی برای تقویت ماهیچه های اطراف زانو

در این قسمت ورزشهایی برای بازتوانی ماهیچه های اطراف زانو پیشنهاد میشوند. فراموش نکنید که برای بهبود پایدار دردهای مزمن، بازتوانی و تقویت ماهیچه ها ضروری است.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: painpersia.com

جراجی پارگی رباط صلیبی

 

در موارد زیر  پارگی رباط صلیبی فدامی را جراحی می کنیم

 

1. اگر بیمار به اقدامات درمانی غیر جراحی طب فیزیکی و فیزیوتراپی ، تمرین درمانی پاسخ مناسبی ندهد. و مکررا دچار درد، قفل شدن و خالی شدن زانو باشد

 

2.       بیمار جوان که در مسابقات شرکت می کند و مایل به برگشتن به مسابقات قهرمانی است و دایم در معرض پیچش زانو است مثل اسکی یا اگر بیمار بخواهد شدت تمرینات خود را بدون استفاده از بریس افزایش دهد.

 

3.       اگر بیمار جوانی درگیری همزمان منیسک زانو داشته بادشد. چون برای ترمیم مینیسک باید حتما زانو پایداری خوبی داشته باشد وگرنه ترمیم مینیسک بخوبی جواب نمی دهد در این حالت باید رباط صلیبی نیز ترمیم شود.

 

نرمشهایی برای افزایش انعطاف‌پذیری و قوی‌کردن مفاصل لگن و پاها

در اینجا نرمشهایی برای افزایش انعطاف‌پذیری و قوی‌کردن مفاصل لگن و پاها آورده شده‌است. از این نرمشها برای آماده‌شدن جهت ورزشهای شدید‌تر، ورزشهای ایروبیک، به عنوان بخشی از گرم‌کردن پیش از ورزش یا سرد‌کردن پس از اتمام ورزش می‌توان استفاده کرد.

بالا آوردن پا به صورت مستقیم:

این نرمش عضلاتی را که لگن را خم می‌کنند و زانو را صاف می‌کنند تقویت می‌کند.به پشت دراز بکشید، زانوها را خم کنید و پاها را صاف نگه دارید. یک زانو را باز کنید و پا را به حالت مستقیم در آورید، عضلات این پا را سفت کنید و زانو را تا آنجا که می‌توانید مستقیم نگه دارید. این پا را در حدود 50 سانتیمتر بالاتر از زمین نگه دارید. دقت کنید که کمر خم نشود و کاملاً مستقیم باشد. پا را بالا نگه دارید و تا ده ثانیه بشمارید. سپس پا را شل کنید و این کار را برای پای دیگر تکرار کنید.

نرمشی برای لگن:

این نرمش می‌تواند در حالت ایستاده و یا در حالتی که به پشت درازکشیده اید انجام دهید. اگر به پشت دراز کشیده‌اید تا آنجا که می‌توانید پاها را دور از یکدیگر ببرید. رانها و پاها را به داخل بچرخانید به نحوی که انگشتان پاها به طرف یکدیگر بیایند. سپس پاها را به خارج بچرخانید.

اگر در حالت ایستاده هستید یک پا را تا آنجا که می‌توانید از بدن دور کنید. پاشنه‌ی پا را به داخل و به خارج بچرخانید. می‌توانید برای اینکه بهتر بتوانید این نرمش را انجام دهید با دست به جایی تکیه کنید.

حرکت پاها به عقب:

این نرمش موجب می‌شود که نیروی پاها و قابلیت حرکت لگن به عقب افزایش یابد. برای حمایت کافی می‌توانید با دست به جایی تکیه کنید. زانوها باید صاف باشند. سپس پاها را از ناحیه لگن به عقب حرکت دهید. مستقیم بایستید و کمر را خم نکنید.

تقویت زانو:

این ورزش موجب تقویت زانو می‌شود. روی یک صندلی بنشینید. با سفت کردن عضلات ران زانو را مستقیم نگه دارید. می‌توانید دست خود را روی پاها قرار دهید و انقباض عضلات را احساس کنید. در حالی که زانو را در این حالت نگه داشته اید، با پنجه‌ی پا حرکت دورانی انجام دهید. به مرور زمان که زانوها قوی شوند می‌توانید مدت زمان مستقیم نگه داشتن زانوها را افزایش دهید. با صدای بلند بشمارید و نفس خود را حبس نکنید.

زانوهای قوی:

این ورزش عضلات خم و راست کننده‌ی زانو را تقویت می‌کند. در یک صندلی که پشتی صافی دارد بنشینید. پاها را از ناحیه‌ی مچ روی هم قرار دهید. پاها می‌توانند مستقیم باشند و یا می‌توانید هرچقدر که می‌خواهید آنها را از زانو خم کنید. می‌توانید چند حالت مختلف را امتحان کنید. با پایی که در زیر قرار گرفته به بالا فشار بیاورید و با پای بالایی به پایین فشار وارد کنید. به اندازه‌ای فشار وارد کنید که پاها نتوانند حرکت کنند. به مدت ده ثانیه بشمارید. سپس پاها را شل کنید و جای پاها را عوض کنید. در طول مدت نرمش نفس خود را نگه ندارید.

کشش عضلات عقب ران:

این نرمش برای افرادی که دچار گرفتگی عضلات پشت ران هستند مفید است.

احتیاط: در صورتی که زانوهای شما نا استوار و بی ثبات هستند و یا زانوهای شما به عقب خم شده‌اند این نرمش را انجام ندهید.

به پشت دراز بکشید. زانوها خمیده و پاها صاف باشند. یک پا را از ناحیه ی بالاتر از زانو با دست بگیرید. زاویه ی ران با لگن باید نود درجه باشد. نگه داشتن پا نباید به نیروی دستها وابسته باشد. سپس به آرامی‌زانو را صاف کنید. تا آنجا که می‌توانید پا را مستقیم نگه دارید و تا ده ثانیه بشمارید.

احتیاط: مراقب کشش بیش از حد باشید. زیرا ممکن است موجب کشیدگی عضلات و آسیب دیدگی شود.

کشش تاندون آشیل:

این تمرین به حفظ انعطاف‌پذیری تاندون آشیل کمک می‌کند. تاندون آشیل یک وتر عضلانی بزرگ است که در پشت پاشنه قرار گرفته است. خصوصاً این نرمش برای سرد کردن عضلات پس از انجام پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری مناسب است. همچنین برای افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکلیوزان یا چسبندگی مهره ها، آرتریت پسوریازیسی و گرفتگی عضلات ساق پا می‌تواند استفاده شود.

در مقابل یک دیوار بایستید. یک پا را جلو‌تر از پای دیگر قرار دهید. پنجه‌ها رو به جلو باشند و پاشنه‌ها روی زمین قرار داشته باشند. به جلو خم شوید و با دستها به دیوار تکیه کنید. زانوی پای جلوتر را خم کنید و زانوی پای عقب را صاف نگه دارید در این حال هنوز پاشنه های شما به زمین چسبیده اند. در این صورت کشش را در عضلات ساق پا احساس خواهید کرد. این حالت را برای 10 ثانیه حفظ کنید. مراقب باشید که این حرکت را به صورت ناگهانی انجام ندهید بلکه به آرامی‌حرکت کنید.

پنجه‌ی پا:

این نرمش عضلات ساق پای شما را تقویت می‌کند و در راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها و ایستادن کمتر خسته می‌شوید. برای حمایت کافی به یک میز و یا به دیوار تکیه بدهید. پنجه‌های پا را بالا ببرید. این حالت را برای 10 ثانیه حفظ کنید. سپس به آرامی ‌پنجه‌ها را پایین ببرید.

توجه:

هر چقدر که به انجام حرکتها ادامه دهید نکته‌ی مهم این است که تعادل خود را حفظ کنید و مچ پاهای خود را کنترل کنید. اگر انجام این نرمشها برای شما مشکل است و یا نمی‌توانید در حالت ایستاده نرمش کنید می‌توانید برخی از آنها را در حالت نشسته انجام دهی

منبع:سيمرغ

ورزش هاي مفيد براي زانو

برای بسیاری از كسانی كه زانو درد دارند ورزش توصیه می‌شود اما چه ورزش‌هایی برای زانوهای خراب مفید است.

 

ورزش هایی که برای شما مفید هستند:
شنا كردن اولین گزینه پزشكان است.شنا به جز شنای كرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا می‌‌توان در قسمت كم عمق استخر قرار گرفته و به مدت 15 دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این كار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امكان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیاده‌روی است.پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌كند. پیاده‌روی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید،مشكلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند.دوچرخه‌سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی‌كند.به‌طور كلی هرگونه فعالیتی كه فشار كمی بر زانوها وارد كند و یا فعالیت‌هایی كه در آنها شما مجبور نیستید به‌سرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشكل‌ساز نیستند.

 

ورزش هایی که برای شما مضر هستند:هر ورزشی كه مستلزم خم‌كردن شدید زانوها باشد می‌تواند به زانو صدمه بزند.اگر خم كردن به‌همراه بلندكردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌كند و می‌تواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیت‌های ورزشی كه در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید،مثل بسكتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی كه در آن حركت‌های خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند.طناب‌زدن جزء موارد استثنایی است كه به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌كند.ورزش‌هایی كه در آنها فرد می‌پرد،فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد،فشار خیلی زیادی روی زانوها وارد می‌كند كه ممكن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر كم این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسك‌های زانو كه از غضروف آن محافظت می‌كنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشكاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را كاهش می‌دهند ضمن این‌كه قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم می‌كنند، برای همین است كه میزان آسیب در آنها كمتر است، ورزشكاران آماتوریست كه مثلا فوتبال بازی می‌كنند.

 

ورزش اختصاصی
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت كرد.یكی از این ورزش‌ها،این است كه روی زمین بنشینند و پای خود را دراز كنند و به حالتی قرار گیرند كه به مفصل‌‌شان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض كنند و تا 10 شماره به همین حالت نگه دارند.می‌‌توان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این كار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های‌شان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یك بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار 10 تا 20 درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض كرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل كرد.

 

 
منبع : جام جم

 

علت صدای زانو

کدام صدای مفصلی را باید جدی گرفت؟

مفاصل خیلی از مردم هنگام حرکت صدای تلق تلوق، خرت خرت یا صداهایی شبیه به آن می کنند...

 شاید شما هم متوجه چنین صداهایی در مفاصل بدنتان شده و نگران باشید که آیا این وضعیت طبیعی است یا غیرطبیعی، اما صدا کردن مفاصل، نگران کننده نیست. علت ایجاد این صداها گوناگون است و فقط در موارد کمی به توجه جدی و درمان نیاز دارد و موارد نادری هم هستند که باید بیمار تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

 شایع ترین علت صدا کردن مفاصل بزرگ اندام تحتانی (به خصوص زانو) در افراد مسن، ساییدگی (آرتروز) مفصل است. در این موارد موقع خم و راست کردن مفصل، صدایی شبیه به خرت خرت احساس می شود. علت ایجاد این صدا از بین رفتن غضروف بین استخوان ها در مفصل است که باعث می شود استخوان ها مستقیم روی یکدیگر قرارگیرند و به تدریج سطحشان تراشیده و خراشیده شود. این نوع صدا بیشتر از زانو شنیده می شود ولی در سایر مفاصل مثل دست و گردن هم اتفاق می افتد. اگر ساییدگی در مفصل ثابت شود، درمان شامل تغییر روش زندگی؛ شیوه نشستن، دارودرمانی و فیزیوتراپی و به ندرت جراحی است.

 صداهای مفصلی طبیعی

 نوع دیگری از صدای مفاصل، در افراد جوان به خصوص در زانو، مچ پا، شانه یا مفصل لگن (هیپ) شایع است و هیچ ربطی هم به ساییدگی ندارد. ریشه این صداها، گاهی داخل خود مفصل و گاهی در بافت های اطراف آن است. این صداها خیلی تکراری و دایمی هستند و مثلا فرد با هر قدمی که برمی دارد، احساس می کند در زانو یا مچ پایش صدایی شنیده می شود.

دلایل ایجاد این صدا که گاهی آنقدر بلند است که به گوش اطرافیان هم می رسد، بسیار متعدد هستند ولی معمولا وقتی ایجاد می شوند که یک قسمت از بافت های داخل یا اطراف مفصل در حالت غیرمعمول قرار گرفته باشد و با حرکت به یک قسمت دیگر گیر کند و سپس آزاد شود. مبتلایان به این صدا به تدریج یاد می گیرند مفصل را در کدام جهت و چگونه حرکت دهند تا صدا ندهد. صداهای ایجاد شده با درد همراه نیستند و نیازی هم به درمان ندارند و تنها توصیه آن است که مفصل را در وضعیتی که باعث ایجاد صدا می شود، قرار نداد ولی اگر صداها با درد یا محدود شدن دامنه حرکتی عضو توأم شوند یا اخیرا به دنبال وارد آمدن ضربه شروع شده باشند، حتما باید به پزشک مراجعه کرد.

صد ای مفصلی ناشی از ضایعه

 صداها گاهی ناشی از یک ضایعه واقعی در مفصل هستند و حتی شاید به جراحی نیاز داشته باشند مثل پارگی مینیسک زانو، یا به دنبال بورسیت یعنی التهاب بورس و تجمع مایع در آن (کیسه نرم حاوی مایع که مثل یک بالشتک بین تاندون و استخوان ها قرار دارد) یا پارگی تاندون روتاتورکاف (تاندون چرخاننده بازو) که معمولا با درد همراه است و به درمان نیاز دارد.

در اطراف زانو، مفصل لگن (هیپ) و شانه تاندونی وجود دارد که اگر از روی یک زائده استخوانی یا تاندون دیگر جابجا شوند، ایجاد صدا می کنند. در این موارد باید جلوی وضعیت خاصی که باعث ایجاد صدا می شود، گرفت. هرگونه تکرار وضعیت که با درد و محدودیت حرکتی همراه باشد، به جراحی نیاز دارد. مورد نادر دیگر وجود ضایعه های جدید استخوانی به خصوص از نوع خوش خیم روی یک استخوان است که باعث گیر کردن تاندون به زائده می شود که به اقدام درمانی نیاز دارد.

 صدای مفصلی عمدی

 حالت آخر که بسیار هم شایع است، صدای مفاصل ناشی از کشیدن آنهاست که به خصوص در مفاصل انگشتان دست رخ می دهد. بعضی ها علاقه مندند انگشتان خود را بکشند یا آنها را در جهتی خم کنند تا با صدای ایجاد شده، احساس راحتی کنند. علت قطعی این صدا معلوم نشده است ولی به نظر می رسد به دنبال کشیده شدن مفصل،حجم دادن به آن بیشتر و با فشار منفی داخل آن، گازهای محلول در مایع مفصلی خارج می شود و حباب تشکیل می دهد و سپس حباب ها می ترکد و صدا ایجاد می شود. احتمال اینکه با تکرار این حرکت بافت های اطراف مفصل آسیب ببینند وجود دارد و کم کم باعث محدود شدن دامنه حرکتی مفصل و کم شدن قدرت مشت کردن دست و در آینده بروز آرتروز خواهد شد.

منبع:پرشین پرشیا

 

 

 

 

داروی درد زانو

شاید یکی از مشکلات بسیار مهم در گروه سالمندان که زندگی روزمره آنها را دچار مشکل می کند، دردهای زانو باشد که علل بسیار زیادی دارد و یکی از شایع ترین آنها استئوآرتریت است. این مقاله، شما را با آسان ترین راه های کنار آمدن با اوستئوآرتریت آشنا می کند...

 

● اوستئوآرتریت یعنی چه؟

در این بیماری، غضروفی که سطح مفصل زانو را می پوشاند، دچار کشیدگی و پارگی می شود. با از بین رفتن این لایه محافظ، ساییدگی استخوان ها روی می دهد که حاصل آن بروز زخم های سطحی در استخوان های تشکیل دهنده مفصل زانوست. با گذشت زمان، زخم های سطحی عمیق تر می شوند که نشانه بالینی آن درد و تورم زانوست. این بیماری باعث زمین گیر شدن فرد مبتلا می شود اما تهدیدکننده حیات نیست و با درمان مناسب می توان از شدت آن کاست. برای درمان، فرد مبتلا باید با گروه درمانگر خود همکاری و از مجموعه ای از دستورات، راهنمایی ها و توصیه های درمانی در حوزه تغذیه، ورزش درمانی، توانبخشی، دارودرمانی و اصلاح فعالیت های روزمره در منزل و محیط کار در راستای بهبود وضعیت خود بهره مند شود.

 

۱) اصلاح رژیم غذایی و کاهش وزن

پزشکان در گام نخست، با تدوین یک برنامه غذایی مناسب به بیمار کمک می کنند با اصلاح الگوی غذایی به وزن مطلوب برسد زیرا وزن بالا، تشدیدکننده بیماری است.

 

۲) ورزش درمانی

گام بعدی، ورزش درمانی است. برای این بیماران، ورزش های هوازی مانند پیاده روی و شناکردن مناسب هستند و باید همراه با ورزش های قدرتی ایزومتریک تقویت عضلات چهارسر ران انجام شوند. انجام ورزش هوازی باید به صورت منقطع باشد و تا آستانه شروع درد ادامه یابد. برای مثال به جای ۳۰ دقیقه پیاده روی مداوم بهتر است که بیمار ۳ بار و هر بار ۱۰ دقیقه (یا حتی ۵ بار و هر بار ۶ دقیقه) به فعالیت ورزشی بپردازد. حداکثر سیکل های زمانی را نیز آستانه آغاز درد تعیین می کند.

 

۳) دارو درمانی

برای کاهش درد، بیمار می تواند با تجویز پزشک از داروهای کاهنده التهاب و ابزارهای توانبخشی تولیدکننده گرما استفاده کند و در پایان نیز توصیه می شود برای انجام فعالیت های روزمره بدون درد، به متخصصان پزشکی ورزشی مراجعه کند.

 

۴) تقویت عضله چهارسر ران

برای انجام ورزش های ایزومتریک چهارسر ران، بیمار روی تخت می نشیند و پاهای خود را دراز می کند، سپس ماهیچه چهارسر خود را که در بخش جلویی ران قرار دارد، به مدت ۱۰ تا۲۰ ثانیه سفت و این حرکت را ۷ تا ۱۰ بار تکرار می کند. در صورت امکان، بهتر است این فعالیت ۳ بار در روز انجام شود.

پا یکی از پیچیده ترین قسمت های بدن است. تغییر در نحوه قرار گرفتن و تراز پا می تواند باعث تغییر در زنجیره حرکتی و در نهایت اختلال عملکردی یا از بین رفتن تعادل شود. این تغییرات در پایین ترین حلقه زنجیره حرکت می تواند با استفاده از کفی طبی و کفش طبی برطرف شود. کفی و کفش طبی برای رفع، کاهش و پیشگیری از عوارض دردناک پا، زانو، ران و قسمت تحتانی کمر مفید است.

 

منبع : بیتوته

 

 

 

ساییدگی کشکک زانو

چگونه دچار ساییدگی زانو می شویم؟

اگر مجبور باشيد از پله‌ استفاده كنيد بايد به چند نكته توجه داشته باشيد. دقت كنيد آيا پله‌ها استاندارد هستند يعني ارتفاع پله‌ها 20 تا 30 سانتي‌متر است يا نه؟ اگر ارتفاع پله‌ها از حالت استاندارد بيشتر باشد ضرر بيشتري به شما در هنگام بالا و پايين رفتن، خصوصا پايين آمدن از پله‌ها وارد مي‌كند. اگر تعداد پله‌ها زياد باشد نيز ضرر زيادي به مفصل زانو خواهد رسيد. فكرش را بكنيد سنتان از 40 گذشته باشد و خداي نكرده در معرض پوكي استخوان باشيد ممكن است چقدر دچار زحمت شويد.
مثلا اگر كسي در طبقه چهارم خانه‌اي زندگي مي‌كند، مجبور است روزانه حدود 100 پله را بالا و پايين برود حتي اگر پله‌ها استاندارد باشند، توصيه مي‌شود پله‌ها را يكي‌يكي بالا برود.
يعني پاي راست روي پله دوم و سپس پاي چپ روي پله دوم و به همين ترتيب پله‌ها را بالا برود تا طبقه دوم كه هنوز خستگي عضلاني به شما فشار نياورده است، مي‌توانيد به همين روال پله‌ها را بالا برويد. اگر شما تندتند پله‌ها را بالا برويد در واقع ناخواسته باعث سايش زانو به سطح مفصلي زيرين آن خواهيد شد و سطح مفصلي را تخريب مي‌كنيد. براي همين بايد در پاگرد استراحت كنيد و دوباره پله‌ها را يكي‌يكي بالا برويد. اگر شما به مشكل قلبي دچاريد بهتر است در هر پاگرد، يعني بعد از بالا رفتن از هفت تا هشت پله، استراحت كوتاهي داشته باشيد.
اگر هم به مشكلات و دردهاي كمري و زانودرد مبتلا هستيد، بهتر است در نبودن آسانسور و اگر مجبوريد از پله‌ها استفاده كنيد، آنها را از پهلو بالا برويد يعني به ديوار تكيه داده و به همين شيوه يكي‌يكي پله‌ها را بالا برويد. اين حالت بايد خصوصا در موقع پايين آمدن از پله‌ها رعايت شود. شما بايد به ديوار تكيه كرده ابتدا يك پا و سپس پاي ديگر را روي پله پايين‌تر قرار دهيد. اين مساله مهم را بايد در هنگام پايين آمدن از سطح شيب‌دار نيز مدنظر قرار بدهيد. كساني كه در مناطق كوهستاني زندگي مي‌كنند و خانه‌هايشان در سطح شيب‌دار تندي واقع است، بايد در هنگام پايين آمدن، همانند اسكي‌بازان عمل كرده و به حالت زيگزاك يا مارپيچي و عمود بر سطح شيب‌دار پايين بيايند تا كمترين فشار به زانوها وارد شود.
مبادا به حالت مستقيم و پياده‌روي عادي پايين بياييد چون بيشترين فشار را وارد كرده و به كشكك زانو آسيب مي‌زنيد. اين نكات را با تاكيد بيشتري به خانم‌ها يا آقاياني توصيه مي‌كنم كه بار دستشان است و خريد كرده‌اند و اين فشار مضاعف را به زانوها مي‌آورند. اگر كشكك زانو آسيب ببيند، درد شديد و آب آوردن زانو در انتظارتان است. با رعايت‌ نكردن اين نكات به مرور زمان آسيب جبران‌ناپذيري به سلامت خود وارد مي‌كنيد.

۹راه برای جلوگیری از آسیب و درد زانو

درد زانو اغلب یا به علت آسیب شدید قبلی است یا به علت حرکات مکرری که ،به خصوص با افزایش سن ، با گذشت زمان به زانو فشار وارد می کنند. برخی از اقدامات هستند که می توان با رعایت آنها از آسیب و درد زانو جلوگیری کرد.

روبرت گوتلین،DO، مدیر توانبخشی ورزشی یک مرکز پزشکی واقع در شهر نیویورک،می گوید :" یکی از رایج ترین مواردی که باعث آسیب های زانو می شود حرکات کششی دوندگان است که زمانی اتفاق می افتد که شما پاهای خود را گرفته و پاشنه خود را به باسن تان می چسبانید.همه ما این کار را انجام می دهیم، اما همین کار یکی از مواردی است که می تواند درد زانو را افزایش دهد.با خم کردن کامل زانو ، کشکک زانو در استخوان های پایینی فشرده می شود."

دکتر گوتلین  می گوید حرکات کششی دوندگان می تواند زمینه ساز ساییدگی غضروف کشکک زانو شود ، که در آن بافت غضروفی زیر کشکک زانو سفت می شود که رایج ترین شکل درد زانو است.او می گوید " فشردن مکرر کشکک زانو سبب ساییدگی بیشتر غضروف می شود."

گوتلین می گوید که،عموماً، بهترین راه جلوگیری از آسیب زانو با آشنایی با بدن خود و یادگیری چگونگی ورزش صحیح آغاز می شود.اگر زانو های شما به گونه ای هستند که ، به عنوان مثال،  مستعد ابتلا به درد مزمن از ورم مفاصل می باشند، ورزش ضربه زن ، ایده خوبی نیست.در سالن های ورزشی به جای تردمیل از یک دستگاه بیضوی استفاده کنید.

نکاتی برای جلوگیری از آسیب زانو

علاوه بر پیشنهاد های گوتلین می توان با انجام کارهای زیر از آسیب و درد زانو جلوگیری کرد:

1- وزن خود را حفظ کنید.از آنجایی که وزن اضافی می تواند شانس ایجاد استئوآرتریت را افزایش دهد، وزن را متناسب با قد و سن خود نگه دارید تا فشار روی زانو ها را کم کرده و از احتمال افزایش آسیب زانو جلوگیری کنید.

2- کفش های مناسب و متناسب بپوشید.آنها در حفظ توازن و شکل مناسب پاها و در نهایت جلوگیری از آسیب های زانو به شما کمک خواهند کرد.

3- گرم کنید.قبل از شروع هر ورزشی بدن خود را گرم کرده و سپس حرکات کششی انجام دهید.اگر ماهیچه های جلو و پشت ران خود را کشش دهید، تنش تاندون ها کم شده و در نهایت فشار بر روی زانو کم می شود.

4- ورزش های کم ضربه انجام دهید.در سالن ورزشی از دستگاه پارو یا دستگاه اسکی صحرایی استفاده کنید.هر دوی اینها تمرین بدنی قوی با ضربه زنی کمتر به زانوها را فراهم می کنند.

5- شنا یا پیاده روی کنید.برای ورزش خارج از سالن ، ورزش شنا یا پیاده روی را انتخاب کنید.

6- تمرین با وزنه.ماهیچه های پایتان را برای حفاظت بهتر از زانوها تقویت کرده و با تمرین با وزنه ها از صدمات جلوگیری کنید.اما ابتدا حتماً با یک کارشناس در مورد شیوه درست برداشتن وزنه برای جلوگیری از درد زانو مشورت کنید.

7- فعالیت خود را کاهش ندهید.کاهش فعالیت به ضعف و افزایش احتمال آسیب پذیری منجر خواهد شد.

8- شدت حرکات ورزشی خود را به طور ناگهانی تغییر ندهید.برای جلوگیری از درد زانو به تدریج شدت را افزایش دهید.

9- درمان فیزیکی را در نظر بگیرید.اگر مصدومیت زانو دارید به یک درمانگر فیزیکی مراجعه کنید که می تواند در تنظیم یک رژیم ورزشی مناسب به شما کمک کند.

شاید دیده باشید که برخی افراد با مشکلات زانو در حین ورزش یا سایر اوقات زانوی خود را می بندند.گوتلین می گوید: مردم عموماً این کار را به این علت انجام می دهند که از آن احساس رضایت می کنند.اگرچه این کار به زانو صدمه ای وارد نمی کند اما برای جلوگیری از آسیب نیز کمکی نخواهد کرد.اگر می خواهید زانوی خود را ببندید، خیلی سفت نبندید زیرا آن کار نیز سبب مشکل زانو خواهد شد.

منابع:نورپرتال.مهدیرلاکس

زانو درد مزمن - علت زانو درد مزمن چیست. چه بیماری هایی موجب درد زانو بصورت مزمن میشوند

حس درد بوسیله اعصاب منتقل میشود. اعصابی که حس درد زانو را منتقل میکنند به اعصابی که حس درد ناحیه لگن و مچ پا را منتقل میکنند نزدیک است پس دردمفصل  زانو ممکن است در لگن یا در مچ پا حس شود و یا برعکس ممکن است منشا درد در ناحیه لگن یا مچ پا باشد ولی بصورت درد زانو حس شود. دردهایمفصل زانو را میتوان به دو دسته دردهای حاد و دردهای مزمن تقسیم بندی کرد.

شایعترین علل دردهای مزمن زانو عبارتند از :

آرتروز 

به این بیماری ساییدگی زانو هم میگویند. آرتروز زانو به علت از بین رفتن  غضروف  مفصل ایجاد شده و در حالات شدید  منیسک  هم از بین میرود. علائم آن بصورت درد زانو و محدودیت حرکت و تورم زانو است. تشخیص ساییدگی زانو با معاینه و رادیوگرافی ساده  داده میشود و درمان آن درمان های عمومی دردهای زانو است. در حالات شدید، مفصل زانو بامفصل  مصنوعی  تعویض میشود.

 

روماتیسم

      

روماتیسم معمولا تمام بدن را درگیر میکند. البته مفاصل از محل های عمده درگیری در روماتیسم است. مفصل زانو هم ممکن است درگیر شود. علامت عمده درگیری روماتیسمی زانو درد و تورم زانو است. در مراحل پیشرفته، مفصل زانو تغییر شکل میدهد. درمان روماتیسم زانو بصورت مصرف دارو و انجام نرمش هایی جهت افزایش دامنه حرکات زانو و تقویت عضلات اطراف مفصل است. در موارد شدید بیماری از تعویض مفصل برای درمان کمک گرفته میشود.

 

یورسیت

 در اطراف مفصل زانو کیسه هایی وجود دارد که به آنهابورس میگویند. این کیسه ها به علل متفاوتی مانند عفونت یا وارد شدن ضربه میتوانند ملتهب و دردناک شوند. به این عارضه بورسیت میگویند. علائم بورسیت های زانو معمولا بصورت درد زانو و تورم موضعی در قسمتی از زانو است. درمان بورسیت های زانو همان درمان های کلی درد زانو است. بر حسب مورد و در موارد مقاوم به درمان ممکن است از درمان های جراحی هم استفاده کرد.

 

عفونت

 

عفونت مفصل  زانو از اورژانس های پزشکی است. علائم عفونت زانو بصورت درد زانو و تورم زانو و تب است. درمان آن در اکثر اوقات عمل جراحی و استفاده ازآنتی بیوتیک  است. گاهی عفونت زانو مزمن میشود. در این صورت ممکن است موجب آسیب استخوان های اطراف مفصل هم بشود. در موارد مزمن هم درمان استفاده همزمان از عمل جراحی و مصرف آنتی بیوتیک است.

 

کندرومالاسی کشکک

 

کندرومالاسی کشکک در کسانی که زیاد میدوند و در خانم ها بیشتر دیده میشود. در این بیماری استخوان کشکک به درستی در جای خود قرار نگرفته و در اثر حرکات مکرر در جلوی زانو غضروف آن آسیب میبیند. علائم کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک درد زانو بخصوص بعد از نشستن به مدت طولانی است. حرکات زانو ممکن است با صدا همراه باشد. درمان این بیماری همان درمان های عمومی درد زانو و تقویت عضلات چهار سر ران  است.

 ازگود اشلاتر

ازگود اشلاتر در نوجوانان ورزشکار و به علت مستقیم شدن مکرر زانو ایجاد میشود. در این بیماری برجستگی زیر کشکک دردناک و متورم میشود. درمان آن همان درمان های عمومی زانو درد و مدتی استفاده از بریس و کاهش فعالیت های ورزشی است.

 

زانوی جهندگان

 

منظور از جهندگان یا Jumpers ورزشکارانی هستند که حرکات جهشی را زیاد انجام میدهند. ورزش هایی مانند والیبال و بسکتبال جزو این ورزش ها هستند. در این ورزشکاران تاندون کشکک که در زیر کشکک قرار دارد ملتهب و دردناک میشود. علامت این بیماری ها درد زانو در محل تاندون است که در حین ورزش بیشتر میشود. درمان بیماری همان درمان های عمومی زانو درد و تقویت عضلات اطراف زانو با انجام نرمش های خاص است.

 

سندرم ایلیوتیبیال باند

 

ایلیوتیبیال باند iliotibial band یک نوار محکم بافتی است که از لگن تا زیر زانو کشیده شده است. این باند در قسمت خارجی زانو قرار دارد. با حرکت زانو، این باند بطور مکرر به برجستگی که در سطح خارجی مفصل زانو قرار دارد ساییده شده و موجب درد زانو و تورم میشود. این بیماری بیشتر در کسانی دیده میشود که ایلیوتیبیال باند سفت و کوتاهی دارند. علامت این بیماری درد در سطح خارجی مفصل ران است که بیشتر در دوندگان دو های طولانی دیده میشود. درد معمولا بعد از 15-10 دقیقه از آغاز به دویدن شروع شده و بعد از استراحت بهبود میابد. درمان این بیماری انجام دادن نرمش هایی برای کشش ایلیوتیبیال باند است تا این نوار، شل شود.

 

  منبع:ایران ارتوپد

علل عمده درد زانو و چگونگي درمان آن

علل عمده درد زانو و چگونگي درمان آنزانو مفصلي است كه غير از حركت باز و بسته شدن داراي حركات خفيف چرخش به داخل و خارج نيز مي باشد در تشكيل و نگهداري مفصل زانو, استخوانها , رباطها و غضروف هايي شركت دارند كه به اختصار آين ساختارها و عملكرد آن ها را توضيح مي دهيم.

استخوانها :

- سه استخوان در تشكيل مفصل زانو شركت دارند.
- در بالا استخوان ران و در پائين استخوان درشت ني و در جلو استخوان كشكك در تشكيل مفصل زانو شركت مي كنند.
- استخوان نازك ني در تشكيل مفصل زانو شركت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجي مفصل زانو قرار دارد.

رباطها :

- رباط ها باندهاي فيبري هستند كه دو استخوان را بهم ارتباط و متصل مي كنند.
- زانو4 رباط مهم دارد كه اين4 رباط استخوان ران را به استخوان درشت ني محكم متصل مي كنند و پايداري استاتيك مفصل زانو را تامين مي كنند.
- رباطهاي صليبي قدامي و خلفي سبب پايداري مفصل زانو در حركات به سمت جلو و عقب و ضربات در اين جهات و نيز پايداري مفصل زانو در برابر حركات چرخشي اعمال شده به زانو مي شوند.
- رباطهاي جانبي داخلي و خارجي كه در طرفين زانو قرار دارند هم سبب پايداري مفصل زانو در برابر اعمال نيرو به سمت خارج و داخل زانو مي شوند.

تاندونها:تاندونها عضلات را به استخوان اتصال مي دهند.

- تاندون عضله چهار سر راني ( جلوي ران ) -  در پائين در جلوي مفصل زانو به استخوان كشكك اتصال مي يابد و ادامه آن در پائين كشكك به استخوان درشت ني اتصال مي يابد. عمل عضله چهار سر راني باز كردن زانو مي باشد.

غضروفها:

- به ساختمانهاي غضروفي زانو منيسك مي گوئيم كه در بين دو استخوان درشت ني و ران قرار دارند و سبب افزايش سطح تماس در استخوان فوق و افزايش پايداري مفصل زانو مي شوند.

بورسها :

- بورس يك كيسه كوچك حاوي مايع است كه سبب تسهيل حركات مفصلي مي شوند.
- زانو سه بورس دارد كه عبارتند از : بورس كشكك ( جلوي كشكك و زير پوست ) و بورس زير كشكك و بورس غازي (Anserine) كه در سمت داخل زانو حدود2  اينچ زير مفصل زانو قرار دارد.
توجه:همواره بايد توجه داشت كه دردي كه در زانو احساس مي شود مي تواند ناشي از درد واقعي زانو باشد يا يك درد ارجاعي از ناحيه كمر, ران و يا مچ پا باشد.

علل درد مزمن زانو

آرتروز :
- تعريف : به تخريب غضروف مفصلي زانو آرتروز زانو مي گويند. در فرم شديد اين بيماري منيسك ها كه غضروفي اند بطور كامل از بين مي روند و در استخوان ران و درشت ني به يكديگر سايش پيدا مي كنند.
- نشانه ها : آرتروز زانو سبب درد مزمن زانو مي شود كه با فعاليت زانو اين درد تشديد مي گردد.
- درمان : هدف از درمان در آرتروز كنترل درد است كه مي تواند با تقويت عضلات حول مفصل زانو يا استفاده از داروهاي ضد درد و در موارد شديد تعويض مفصل زانو انجام گيرد.
بورسيت :
- تعريف : در نتيجه ضربات, عفونت و استفاده مكرر از زانو بصورتي كه زانو به زمين فشرده شود مي تواند منجر به التهاب بورس هاي زانو شود.

- نشانه ها : شايعترين بورسي كه دچار التهاب مي شود بورس جلوي كشكك است كه در افرادي كه زياد زانو مي زنند مثل خدمتكاران يا آنها كه زياد فرش مي شويند ديده مي شود و منجر به درد جلوي زانو و التهاب و قرمزي مي شود. همچنين التهاب بورس غازي كه در زير و داخل مفصل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شايعتر است و سبب درد  قسمت داخل و پائين زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو مي شود.

- درمان : درمان بر پايه اصول اوليه مراقبتي شامل بالا نگه داشتن, استراحت, فشار موضعي و يخ درماني است و گاهي هم از داروهاي ضد درد غير استروئيدي ( ايبوبروفن و استامينوفن ) استفاده مي شود. در موارد شديد گاهي از تزريق كورتون به داخل بورس استفاده مي شود.

عفونت :

- تعريف : ورود عامل عفوني ( معمولاً باكتري ) به فضاي مفصلي را گويند كه سبب ايجاد عفونت زانو مي شود.
- نشانه ها : درد شديد زانو بهمراه تورم و قرمزي آن. همچنين اغلب فرد دچار تب و گاهي دچار لرز مي شود.
- درمان : شامل تجويز آتني بيوتيك براي از بين بردن عامل بيماري و گاهي تخليه با سوزن مايع مفصلي است.
كندرومالاسي كشكك ( نرمي غضروفي ) :

- تعريف : سايش كشكك به قسمت داخلي يا خارجي انتهاي تحتاني ران كه موجب فشار به غضروف سطح داخلي كشكك و آسيب به آن شود.

- علائم : اين عارضه بيشتر در خانمهاي جوان و نيز در ورزشكاران از هر دو جنس رخ مي دهد. سايش مداوم سطوح مفصلي بين كشكك و ران سبب التهاب و تخريب غضروف مفصلي مي شود كه سبب درد همراه با فعاليت و درد بدنبال شستن طولاني در زانو مي شود.
- درمان : در موارد خفيف با اصول اوليه درمان ( استراحت, يخ درماني, بالا نگه داشتن و فشار موضعي ) و استفاده از داروهاي ضد التهابي درمان صورت مي گيرد همچنين تقويت عضله چهار سر راني در جلوي ران مي تواند آنرا بهبود بخشد.

زانو پرش كاران:

- تعريف : به التهاب تاندون عضله 4 سر در يكي از اين 3 نقطه : بالاي كشكك, درست زير كشكك و در محل اتصال به درشت ني مي گوئيم مدت نامگذاري به عنوان زانوي پرش كاران اين است كه اين آسيب عمدتاً در ورزشهاي پرش و در واليبال و بسكتبال رخ مي دهد.
- نشانه ها: دردي موضعي كه با پرش بدتر مي شود و با استراحت بهبود مي يابد يا كمتر مي شود.( بخاطر فشار روي فيبرهاي تاندوني هنگام پرش )
- درمان : اساس درمان بر پايه يخ درماني, استراحت و داروهاي ضد التهابي است. بعد از كنترل درد بايد تقويت عضلات چهار سر راني و عضلات پشت ران صورت گيرد.

برخورد با آسيب هاي زانو

در هر آسيب زانو اولين امري كه رخ مي دهد بوجود آمدن التهاب است. كه اين التهاب منجر به درد و تورم و كاهش توانايي حركت مفصل زانو خواهد شد. شكستن اين سيكل التهابي مي تواند منجر به تسريع بهبودي و كاهش درد شود. براي اين امر بايد كارهاي زير صورت گيرد :
*استراحت به زانو :
- استراحت سبب كاهش كشش هاي مكرر روي زانو مي شود.
- استراحت سبب كاهش التهاب و جلوگيري از ورود آسيب بيشتر به زانو مي گردد.
* يخ درماني :
- سبب كاهش تورم زانو مي گردد و در هر نوع آسيب حاد و آسيب مزمن زانو كاربرد دارد.
- اغلب مولفان توصيه مي كنند يخ درماني 2-3 بار در روز و هر بار براي مدت 20-30 دقيقه صورت گيرد.
- از تماس مستقيم يخ با پوست بپرهيزيد. مي توانيد كيسه حاوي يخ را در حوله قرار دهيد و حوله را روي محل بگذاريد.

* فشار موضعي به زانو توسط بانداژ محل :

- فشار موضعي سبب كاهش تورم و تسريع بهبودي مي شود.
- در برخي از آسيب هاي زانو بانداژ مي تواند به قرار گيري صحيح كشكك سرجاي خود و حفظ حركات مناسب مفصل زانو كمك كند.
* بالا نگه داشتن زانو :
- سبب كاهش تورم و التهاب مي گردد.

- بالا نگه داشتن سبب تخليه مواد زائد و التهابي از زانو به سوي گردش خون مركزي و كاهش التهاب مي شود.

* استفاده از داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي ( NSAIDS ) :
- اين داروها در دوز كم سبب كاهش درد مي شوند.
- اين داروها در دوز بالاتر سبب كاهش التهاب هم مي شوند.
- نمونه اي از اين داروها عبارتند از : ناپروكسن و ايبوبروفن.
- چنانچه زخم معده يا اثني عشر داريد يا قبلاً دچار خونريزي به هر دليل شده ايد قبلاً از مصرف اين داروها حتماً با پزشك مشاوره كنيد.

چه موقع به پزشك مراجعه شود

- هر گاه بعد از انجام برخوردهاي اوليه كه اشاره شد و يا استفاده از داروهاي ضد درد بعد از 3-7 روز علائم شما ادامه يافت يا حتي بدتر شد حتماً  به پزشك مراجعه نمائيد.
- هرگاه بدنبال آسيب به زانو قادر به راه رفتن روي زانو نبوديد فوراً به پزشك يا اورژانس مراجعه نماييد چرا كه احتمال بروز شكستگي زانو در اين موارد بالاست و يك اورژانس به حساب مي آيد.
- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )
- درد بسيار شديد و غير قابل تحمل در زانو.

- زخم بزرگ يا عميق در ناحيه زانو باشد.

- تورم زانو در افرادي كه بيماري خوني دارند ( هموفيلي ) يا آنها كه داروهاي ضد انعقادي مصرف مي كنند ( مثل وارفارين )
شرح حال, معاينه و بررسي هاي تصويري
شرح حال :

- درد در كجاي زانوست ؟

- ماهيت درد چگونه است, درد تيز است يا گنگ و مبهم؟
- آيا آسيب قبلي در ناحيه زانو وجود داشته است يا خير ؟
- چه حركاتي درد را بهبود و چه حركاتي آنرا تشديد مي كند ؟
- آيا فرد مشكل طبي خاصي دارد؟
- ميزان فعاليت روزانه وي چقدر است ؟
- چه داروهايي احتمالاً مصرف مي كند ؟
- آيا حس در ناحيه پا و ساق نرمال است ؟
- آيا فرد تب داشته است يا خير ؟

معاينه:

- بررسي ظاهري زانو از نظر كبودي, تورم, تغيير شكل.
- بررسي حساسيت زانو در لمس آن.
- بررسي و انجام تستهاي اختصاصي مربوط به ارزيابي سلامت رباطها, تاندونها و منيسك ها كه خارج از بحث ماست.
راديوگرافي و سي تي اسكن :
- بر حسب شرح حال و معاينه پزشك امكان دارد براي بررسي شكستگي استخواني احتمالي يا دررفتگي زانو و گاهي براي بررسي برخي سطوح مفصلي يا مشاهده تغييرات تخريبي زانو ( آرتروز ) عكس راديوگرافي ساده درخواست كند.
- بندرت پزشك براي بررسي دقيق شكستگي يا دررفتگي امكان دارد سي تي اسكن درخواست كند.
- هم CT اسكن و هم راديوگرافي ساده براي بررسي شكستگي هاي عادي هستند اما هر دوي آنها در بررسي و ارزيابي بافت نرم مفصل كه شامل رباطها, عضلات و تاندونها و منيسك ها مي باشند ناتوان هستند.

ام آر آي:

- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي شكستگي هاي استخواني را بخوبي نشان نمي دهد.

- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي براي بررسي رباطها و تاندونها بسيار عالي است.
آرتروسكوپي :
- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ويدئوئي مي گويند.
- در اين روش جراح توسط ابزاري خاص وارد حفره مفصلي زانو شده و آنرا بدقت بررسي مي كند.
- در مواردي مي توان اجسام زائد مثل قطعات شكسته غضروف كه داخل فضاي مفصلي مانده اند و سبب درد شده اند را با اين روش تخليه كرد.

جلوگيري از صدمات زانو

- لاغر اندام بمانيد يا بهتر بگوئيم چاق نشويد. با حفظ وزن متعادل فشار بر روي زانوها كاهش و احتمال آسيب و آرتروز هم كاهش خواهد يافت.
- تناسب بدن خود را با انجام حركات كششي و تقويت متناسب عضلات حفظ كنيد. انجام حركات كششي روي زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه اي صدمات به زانو را كاهش مي دهد.
- تقويت عضلات چهار سر راني و پشت ران هر دو به كاهش آسيب هاي زانو كمك مي كند.
- چنانچه درد مزمن زانو داريد شنا و ورزشهاي آبي مي تواند درد شما را بهبود بخشد, نيروي شناوري در آب سبب كاهش وزن و نيروي وارده به زانوها مي شود.

- به بدن خود احترام بگذاريد چنانچه ملي درد زانوي شما را ايجاد نموده يا بدتر مي كند آنرا انجام ندهيد.

- هرگاه خسته ايد ورزش را ادامه ندهيد, بسياري از آسيبهاي ورزشي هنگامي رخ مي دهند كه ورزشكار خسته است.
- استفاده از زانو بند در ورزشهايي مثل واليبال يا بسكتبال مفيد است.

 

منبع : توانیر

 

آشنایی با عملکرد زانو و صدمات آن

زانوها چه کاری انجام می دهند؟

زانوها تکیه گاهی استوار برای بدن مهیا می کنند.آنها همچنین اجازه به پاها می دهند که خم و راست شوند.هر دو عمل خم و راست کردن و ثبات مرد نیاز ایستادن ،راه رفتن، دویدن، دولا شدن، پریدن، چرخیدن است.دیگر قسمت های بدن کمک به زانوها برای انجام کارشان می کنند.

اینها عبارتند از:

- استخوان ها

- غضروف

-  ماهیچه ها

- لیگامنت ها

- تاندون ها

اگر هر کدام از این قسمتها صدمه ببیند ، به زانو ممکن است خسارت وارد آید و قادر به انجام کار خود نباشد.

چه کسانی مشکلات زانو به هم می زنند؟

مردان، زنان، و بچه ها می توانند مشکلات زانو داشته باشند. آنها در مردم از همه نژادها و سلبقه قومی اتفاق می افتد.

چه چیزهایی موجب مشکلات زانو می شود؟

مشکلات مکانیکی زانو می تواند ایجاد شود به وسیله:

- ضربه مستقیم یا حرکت ناگهانی که موجب در رفتگی و ضرب زانو شود

-  استئو آرتریت در زانو ، در نتیجه فرسایش و پارگی در قسمتهایش

مشکلات التهابی زانو می تواند به وسیله برخی بیماری های روماتیسمی ، مانند آرتریت روماتوئیدrheumatoid arthritis و لوپوس اریتما توز(لوپوس) systemic lupus erythematosus ایجاد شود. این بیماری ها موجب ورم می شود که می تواند صدمه دائم به زانو ها بزند.

مشکلات زانو چگونه تشخیص داده می شود ؟

پزشکان مشکلات زانو را تشخیص می دهند  به وسیله استفاده از :

- تاریخچه پزشکی

- معاینه بالینی

-   تست های تشخیصی ( مانند عکس برداری، اسکن استخوان، سی تی اسکن، ام آر آی ، آرتروسکوپی، نمونه برداری).

آرتریت در زانوها

شایعترین نوع آرتریت زانوها  استئو آرتریت است. در این بیماری ، غضروف داخل زانو به تدریج دچار فرسایش شده . درمان های استئو آرتریت عبارتند از:

- داروهای کاهش درد، مانند آسپرین و استامینوفن

-  داروهای کاهش ورم و التهاب، مانند ایبوبروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)

- ورزش برای بهبود حرکت و قوی کردن

- کاهش وزن

روماتوئید ارتریت نوع دیگری از التهاب مفصل (آرتریت) است که بر زانو تاثیر می گذارد. در روماتوئید ارتریت ،زانو ملتهب شده و غضروف ها ممکن است تخریب شوند. درمان شامل:

- فیزیوتراپی

-  دارو درمانی

-  جراحی تعویض زانو( برای زانوهای شدیدا صدمه دیده).

صدمات غضروف و اختلالات آن

نرمی غضروفchondromalacia اتفاق می افتد وقتی که غضروف کپسول زانو نرم شود. این می تواند به علت صدمه ، استفاده بیش از حد، یا ضعف ماهیچه ای باشد، یا اینکه قسمتی از زانو خارج از محور باشد.نرمی غضروف می تواند ایجاد شود اگر یک ضربه به کپسول زانو موجب پارگی تکه ای از غضروف یا یک تکه از غضروف که شامل تکه ای از استخوان است.

منیسک ها Meniscus تکه هایی C شکل از غضروف هستند که مانند یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و درشت نی (قلم پا) هستند. بسادگی صدمه می بیند اگر زانو بچرخد در حالی که دارد وزن بدن را تحمل می کند.ممکن است قسمتی یا کاملا پاره شود.اگر پارگی بسیار کوچک باشد منیسک بهم متصل می ماند از جلو و عقب زانو. اگر پارگی بزرگ باشد ، منیسک ممکن است آویزان بماند به وسیله رشته ای از غضروف. شدت صدمه بستگی به محل و اندازه پارگی دارد.

درمان برای صدمات غضروف عبارتند از:

- ورزش برای قوی کردن ماهیچه ها

- تحریک الکتریکی برای قوی کردن ماهیچه ها

-  جراحی برای صدمات شدید

صدمات رباط(لیگامنت)

دو تا از لیگامنت هایی که به طور شایع  در زانو صدمه می بینند لیگامان های جلویی و پشتی صلیبی Cruciateهستند.یک صدمه به این رباط ها اغلب اوقات موسوم به پیچ خوردگی است. لیگامان صلیبی جلوییACL اغلب اوقات کشیده یا پاره می شود( یا هردو) با یک حرکت چرخشی. لیگامنت پشتی PCL معمولا به وسیله ضربه های مستقیم ، مانند تصادف اتومبیل یا تکل در فوتبال صدمه می بیند.

لیگامنت های میانی و جانبی هم برcollateral  معمولا به وسیله یک ضربه به سطح بیرونی زانو ایجاد می شود . این می تواند موجب کشش و پارگی رباط شود. این ضربه ها خیلی از اوقات در ورزش هایی مانند فوتبال و هاکی اتفاق می افتد.

صدمات لیگامنت درمان می شوند با:

- گذاشتن بسته یخی درست بعد از صدمه برای کاهش ورم.

-  ورزش برای تقویت ماهیچه ها

-  یک حایل brace

-  جراحی( برای بیشتر صدمات شدید)

صدمات تاندون Tendone و اختلالات آن

۳ نوع اصلی صدمات تاندون و اختلالات آن عبارتند از:

-   التهاب تاندونTendinitis و پارگی تاندون ها

-   بیماری Osgood-Schatter

-  سندرم Iliotibial band

صدمات تاندون دارای دامنه ای از التهاب تاندونtendinitis  تا پارگی تاندون متغیر است.پارگی تاندون ها اغلب اوقات اتفاق می افتد در نتیجه:

-  استفاده بیش از حد از تاندون ( عمدتا در بعضی از ورزش ها).تاندون مانند یک باند کشی زهوار در رفته و کهنه کشیده و ملتهب می شود.

-  سعی کنید یک راحت باش داشته باشید. اگر ماهیچه های ران منقبض شوند، تاندون می تواند پاره شود. این بیشتر در افراد پیرتر با تاندون های ضعیف اتفاق می افتد.

یک نوع از التهاب تاندون زانو موسوم به زانوی پرش کننده هاJumpers knee است. در ورزش هایی که نیاز به پریدن دارد، مانند بسکتبال، تاندون ملتهب شده و می تواند پاره شود.

بیماری Osgood – Schlatter بوسیله فشار stress یا کشش بر قسمتی از ناحیه رشد بالای استخوان قلم پا ایجاد می شود. این موجب ورم در زانو و قسمت بالایی استخوان قلم پا می شود. این می تواند اتفاق افتد اگر تاندون شخصی از استخوان کنده شود ، و تکه ای از استخوان را با خود داشته باشد. افراد جوان که می دوند و می پرند در هنگام ورزش می توانند این نوع صدمه را داشته باشند.

سندرم Iliotibial band وقتی اتفاق می افتد که تاندون بر استخوان خارجی زانو سائیده شده و ایجاد ورم می کند. این اتفاق می افتد اگر زانو برای مدت زیاد خیلی مورد استفاده قرار گیرد. این اغلب اوقات در تمرینات آموزشی ورزش اتفاق می افتد.

درمان ها برای صدمات تاندون و اختلالات آنها شامل: 

-  استراحت

-  یخ

- بالا نگه داشتن

-  داروها مانند آسپیرین یا ایبوبروفن برای از بین بردن درد و کاهش ورم

-  کاهش فعالیت های ورزشی

-  ورزش برای کشش و تقویت

- گچ گیری، اگر پارگی نسبی باشد

-   جراحی برای پارگی کامل یا صدمات خیلی شدید

دیگر صدمات زانو

بیماری استئو کوندریتOsteochondritis  زمانی اتفاق می افتد که خون کافی به قسمتی از استخوان زیر سطح مفصل نرسد. استخوان و غضروف بتدریج شل شده و ایجاد درد می کند. برخی از غضروف ها ممکن است شکسته شده و ایجاد درد حاد، ضعف، و قلف شدن مفصل کنند. فردی با این وضعیت ممکن است به استئو آرتریت تبدیل شود. جراحی درمان اصلی است.

-  اگر تکه های غضروف شل و ول و شکسته نباشد ، یک جراح ممکن است آنها را با پیچ آنها را سرجای بگذارد.این می تواند موجب تحریک جریان خون تازه ای به غضروف شود.

-   اگر تکه غضروف شل باشد، جراح ممکن است حفره را تراشیده تا به استخوان تازه برسد و یک پیوند استخوان برای ثابت نگه داشتن قطعه غضروف در محل استفاده کند.

-  تحقیقات برای پیوند غضروف و بافت در حال انجام است.

سندرم پلیکاPlica syndrome  اتفاق می افتد زمانی که رشته هایی از بافت در زانو موسوم به پلیکا در نتیجه استفاده زیاد و صدمه ورم می کند. درمان های این سندرم عبارتند از:

- داروهای نظیر آسپرین یا ایبوبروفن برای کاهش ورم

-  استراحت

-  یخ

-  باند کشی بر روی زانو

- ورزش برای تقویت ماهیچه ها

- تزریق کورتیزون به داخل پلیکا

-  جراحی برای برداشتن پلیکا اگر درمان های اولیه مشکل را مرتفع نکرد.

چه نوع پزشکی مشکلات زانو را درمان می کند؟

صدمات و بیماری های زانو معمولا به وسیله یک ارتوپد درمان می شوند(یک پزشک که درمان می کند مشکلات استخوانها، مفاصل، تاندون ها، لیگامانت ها و ماهیچه ها).

چگونه افراد می توانند از مشکلات زانو پیشگیری کنند؟

بعضی از مشکلات زانو ( مانند آنهایی که در نتیجه یک تصادف است) می تواند پیشگیری شوند. ولی خیلی از مشکلات زانو می توان با انجام اقدامات زیر پیشگیری کرد:

- گرم شدن قبل از انجام ورزش ها. دویدن و نرمش تمرینات گرم کننده خوبی هستند. کشش ماهیچه ها به جلو و عقب ران ها بهترین راه برای گرم کردن زانو هاست.

-  قوی کردن ماهیچه های پا با انجام برخی ورزش ها ( به عنوان مثال، بالا رفتن از پله ها، دوچرخه پایی ثابت، یا کار کردن با وزنه ها).

- از تغییر ناگهانی در شدت ورزش بپرهیزید.

- افزایش قدرت یا زمان فعالیت ورزشی به تدریج.

-  کفش های مناسب و اندازه بپوشید.

- حفظ وزن مناسب . وزن اضافی بر زانو ها فشار می گذارد.

چه نوع از ورزش برای افراد با مشکلات زانو بهترین است؟

سه نوع از ورزش برای افراد با آرتریت بهترین است:

- ورزش های دامنه حرکتی Range- of-Motion . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قابلیت انعطاف می شود.آنها همچنین سفتی در زانو ها را از بین می برند.

-  ورزش های قوی کنندهStrengthening exercise . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قدرت ماهیچه می شود. ماهیچه های قوی کمک به حمایت و حفاظت از مفاصل با آرتریت می کنند.

-  ورزش های هوازی یا استقامتی. این ورزش ها عمل قلب و جریان خون را بهبود می بخشند. آنها همچنین کمک به کنترل وزن می کنند . برخی مطالعات نشان داده که ورزش های هوازی می تواند ورم را بعض از زانو ها کاهش دهد.

منبع:پزشکان بدون مرز

آناتومی زانو - رگ ها و عصب ها

عصب ها

 اعصاب مهمی از اطراف زانو بخصوص پشت زانو عبور میکنند. رشته هایی از این اعصاب حس مفصل زانو را تامین میکنند ولی قسمت اعظم رشته های عصبی آنها فقط از زانو عبور کرده و حس و حرکت ساق و پا را موجب میشوند.

 

مهمترین عصب در اطراف زانو عصب پوپلیتئال Popliteal nerve است که در پشت یا خلف زانو قرار دارد. این عصب درست در بالای زانو به دو شاخه تقسیم شده و دو عصب تیبیال Tibial nerve و پرونئال Proneal nerve را میسازند. این دو عصب به ساق و پا رفته و حس و حرکت آن ناحیه را تامین میکنند. عصب تیبیال در پشت ساق به پایین میاید ولی عصب پرونه یا پرونئال در بالای ساق به جلو چرخیده و در جلوی ساق به پایین میاید.

 

رگ ها

مهمترین رگ های اطراف زانو شریان و ورید پوپلیتئال Popliteal artery and vein هستند.در تصویر زیر شاخه های شریانی اطراف زانو دیده میشود. وریدها یا سیاهرگ های زانو هم همنام با شریان ها و در کنار آنها سیر میکنند.

 

منبع:ایران ارتوپد

نشانه‌های آرتروز مفصل زانو

آرتروز مفصل زانو بسیار شایع است. یکی از بیماری‌های شایع در مفصل زانو،آرتروز است که در افراد بالای ۶۵‌سال بیش از سایرین مشهود است، به این معنا که ستون مفصلی کاملا صاف و صیقلی زانو، دچار تخریب و ناصافی می‌شود و فرد احساس درد می‌کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  آرتروز مفصل زانو، شایع‌ترین بیماری تخریبی از میان مفاصل بدن است که میزان ابتلا به آن در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

آرتروز زانو همان ساییدگی مفصل و از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از ۴۰ سال است. آرتروز مفصل زانو، شایع‌ترین بیماری تخریبی از میان مفاصل بدن است که میزان ابتلا به آن در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

نشانه‌ها

برخی افراد موقع بلندشدن از زمین یا موقع راه رفتن احساس درد در زانو یا احساس خشکی پا هنگام صبح دارند و وقتی زیاد راه می‌روند، درد زانوی آنها بیشتر می‌شود و احساس می‌کنند که زیر زانویشان خالی می‌شود؛ اینها نشانه‌های آرتروز زانوست.

آرتروز همان پیرشدن غضروف مفصلی است که بر اثر ساییدگی زیاد ایجاد و باعث درد می‌شود، گاهی هم استخوان اضافه در ناحیه زانو ایجاد می‌شود که این استخوان شبیه منقار است و به آن نیش مفصلی می‌گویند و موجب درد هنگام راه رفتن می‌شود.

زانو وسیله حرکت بدن و حکم چرخ‌های بدن را دارد. همان‌طور که باید به چرخ‌های ماشین رسیدگی کرد تا به‌سرعت فرسوده نشود، باید از زانو هم مراقبت کرد.

عادت دو زانو نشستن برای زانویی که آرتروز دارد، خوب نیست. درست است که آرتروز در میانسالی رخ می‌دهد، اما باید پیش از میانسالی مراقب این عضو بدن باشیم.

توصیه‌هایی برای مبتلایان به آرتروز

بهتر است افرادی که دچار آرتروز زانو هستند، در منزل از صندلی‌های بلند استفاده کنند. به این معنی که هنگام نشستن، کف پاها بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. همچنین استفاده از سرویس‌های بهداشتی فرنگی نیز می‌تواند به این افراد کمک کند.

کاهش مدت زمان راه‌رفتن و پوشیدن کفش‌های دارای کفی نرم نیز موثر است. همچنین بهتر است این افراد از بالا و پایین رفتن از پله‌ها و دوزانو یا چهارزانو نشستن نیز اجتناب کنند. ورزش‌درمانی نیز از دیگر راه‌هایی است که به این بیماران توصیه می‌شود.

منبع:پزشکان بدون مرز

دارویی برای كاهش درد مفاصل

این دارو در اشكال قرص، كپسول شیاف و البته آمپول وجود دارد و یكی از داروهای ضد التهابی اما از نوع غیر استروئیدی است كه التهاب و درد مفاصل را تخفیف می‌دهد پیروكسیكام در اشكال قرص، كپسول شیاف و البته آمپول وجود دارد و یكی از داروهای ضد التهابی اما از نوع غیر استروئیدی است كه التهاب و درد مفاصل را تخفیف می‌دهد. بنا بر این فقط در اختلال‌های مفصلی ـ اسكلتی و عضلانی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، نقرس حاد و اسپوندیلیت آنكلوزان تجویز و مصرف می‌شود و به طور موقت درد‌های اسكلتی را تسكین می‌دهد. اما به دلیل نیمه عمر كوتاهی كه دارد به طور روزانه مصرف می‌شود.

 جذب گوارشی خوبی دارد و با توجه به این‌كه تا حدودی جذب موضعی نیز دارد، از فرم موضعی آن نیز به شكل ژل استفاده می‌شود. ماهیت پیروكسیكام از كجاست؟پیروكسیكام همانند داروهای آسپرین، بروفن و ایندو متاسین نوعی ضد التهاب غیراستروئیدی است كه تولید موادی به نام پروستاگلاندین‌ها را مهار می‌كند. پروستاگلاندین پایانه‌های عصبی درد را تحریك می‌كند و سبب ایجاد حس درد می‌شود. پس همان‌طور كه می‌بینید پیروكسیكام تنها التهاب و درد را كاهش می‌دهد و در درمان بیماری‌های ذكر شده نقشی ندارد. احتیاط در استفاده از پیروكسیكامبه طور كلی این دارو همانند آسپرین و دیگر هم خانواده‌های خود خطر ایجاد زخم‌های گوارشی را بالا می‌برد، بنابراین در كسانی كه سابقه زخم یا خونریزی گوارشی دارند نباید مصرف شود. این دارو تداخلات دارویی پر اهمیتی با داروهای كاهنده فشار خون مانند آتنولول و لوزارتان و كاپتوپریل و هم خانواده‌های آنها دارد و سبب می‌شود كه اثر آنها كم شود.

بنابراین بیماران مبتلا به فشار خون بالا باید در مصرف پیروكسیكام با پزشك خود در این مورد مشورت كنند.  پیروكسیكام اثر داروهای ضد انعقادی مانند آسپرین، هپارین و وارفارین و كلوپیدوگرل و... را افزایش می‌دهد و خطر خونریزی را برای مصرف‌كنندگان این داروها به دنبال دارد. پیروكسیكام با داروهای دیگری مانند لیتیوم، كلستیرامین و... نیز تداخل دارد. به طور كلی تزریق این دارو در هیچ شرایطی برای كودكان مورد تائید قرار نگرفته است و برای درمان علائم آرتریت جوانان هم هرگز توصیه نمی‌شود.

 همچنین تزریق عضلانی آمپول پیروكسیكام، آسیب بافتی را در پی دارد و برای كاهش این عارضه حتما باید به صورت عمیق در عضله سرینی تزریق شود. نكته قابل توجه آن است كه دردهای خفیف تا متوسط اسكلتی معمولا به درمان‌های خوراكی و موضعی جواب می‌دهند و نیازی به استفاده از داروهای ضد درد تزریقی نیست. تزریق آمپول پیروكسیكام می‌تواند سبب ایجاد عوارض ناخواسته‌ای مانند فلج برگشت‌ناپذیر پا شود، بنابراین هیچ‌گاه بدون تجویز پزشك اقدام به تزریق این دارو نكنید. 


منبع:واضح  

آموزش ماساژ کف پا

 

 

آموزش ماساژ کف پا

ماساژ هنر شفا بخش باستانی است که بر روی دستگاه های بدن فواید بسزایی داشته و موجب آرامش و تسکین دردهای عصبی و گرفتگی های عضلانی می گردد و با تشدید جریان خون فشار وارد بر رگ ها و سیاه رگ ها را کم کرده و از ناراحتی های قلبی می کاهد

 

ماساژ درمانی چیست؟

ماساژ درمانی عبارتست ازدست ورزی به روی بافت های نرم بدن، ماساژ درمانی به رهایی از استرس و فشار عضلانی و درد ناشی از صدمات و سرعت بهبود ناراحتی های حاد و مزمن کمک می کند. امروزه میلیون ها نفر در سراسر جهان از ماساژ درمانی به عنوان یک روش مراقبت بهداشتی استفاده می کنند.

معمولاً انواع ماساژورها با یک مکانیسم مشابه به روی بدن اثر می گذارند. زمانیکه ماهیچه ها بیش از حد فعالیت دارند، تجمع مواد زاید از جمله اسید لاکتیک می تواند باعث درد وگرفتگی و حتی اسپاسم عضلانی شود، ماساژ سبب می شود که گردش خون و جریان لنفاوی بهبود یابد و مواد غذایی و اکسیژن تازه به بافت های مزبور رسیده و به خروج مواد سمی از بدن کمک می کنند.

 

ماساژ کف پا

ماساژ کف پا یکی از انواع ماساژ است. ماساژ یكی از سریع ‌ترین و راحت‌ترین راه‌ها برای رهایی از درد است. افراد در زمان‌های مختلف دست به این كار می‌زنند. اگر دقت كرده باشید، گاهی وقت‌ها كه در بخشی از بدن احساس درد و ناراحتی می‌كنیم، ناخودآگاه آن نقطه را ماساژ می‌دهیم یا زمانی كه سردرد داریم، شروع به ماساژ شقیقه و پیشانی خود می‌كنیم.  ماساژ، واكنشی طبیعی و غریزی به وجود درد یا عارضه‌ در بدن است كه گهگاه به آن رو می‌آوریم.

 

با این كه افراد تصور می‌كنند برای انجام ماساژ درمانی، حتماً باید هزینه زیادی را بپردازند، باید گفت كه هركس می‌تواند ماساژ درمانی را بدون تقبل هیچ هزینه‌ای روی خود انجام دهد. بسياري از افرادي كه مي‌گويند به هيچ وجه دست زدن به پاهايشان را دوست ندارند از يك ماساژ محكم و ريتميك پا لذت مي‌برند.

 

آموزش ماساژ کف پا

 

اگر زائو در بخش عمده‌اي از زمان زايمان در تخت خود نشسته يا دراز كشيده باشد، ماساژ پا مي‌تواند يك گزينه ايده‌آل باشد. همراه زائو مي‌تواند از قوزك تا نوك انگشتان را محكم ماساژ دهد يا دايره‌هاي كوچكي با انگشتانش در كف پاهاي زائو بكشد. زائو ممكن است در زمان زايمان احساس كند كه پاهايش بسيار سرد شده‌اند؛ در اين صورت ماساژ پا مي‌تواند به گرم شدن آنها كمك كند.

 

آموزش ماساژ کف پا:

-برای انجام ماساژ پاها، روی یک صندلی کوتاه بنشینید و تمام قسمت های کف پا، رویه پا، پاشنه پا و انگشتان پا را به آرامی ماساژ دهید.

 

-برای ماساژ پا یك دست خود را روی پا و دیگری را زیر كف پا قرار دهید و به آرامی‌ از انگشتان پا به سمت قوزك ماساژ دهید و این حركت را به سمت انگشتان ادامه داده و تكرار كنید.

 

-پا را با یك دست نگه داشته و با دست دیگر انگشتان هر پا را محكم فشار داده و به آرامی ‌بكشید.

-با انگشت شست از قسمت بالایی كف پا، به صورت خطی فشار محكم به مركز كف پا وارد كنید و در قوس و برآمدگی پا، فشاری چرخشی اعمال كنید. این حركت را در 2 كف پا انجام دهید.

-یك پا را نگه داشته و به پای دیگر آرام مشت بزنید و با حركات انگشتان دست در سراسر كف پا حركات چرخشی انجام دهید.

-از قوزك پا تا ناحیه ران را با دستان خود ماساژ داده و آن را 5 بار تكرار كنید.

-زانو را با فشار چرخشی انگشتان در ناحیه كاسه زانو ماساژ دهید. ماساژ پا پس از یك ایستادن طولانی می‌تواند عضلات پا را آرام كرده و به حالت اول بازگرداند. ماساژ منظم ران، سیستم لنفاوی را تحریك كرده و ظاهر ران‌ها را بهبود می‌بخشد.

علاوه بر ایجاد آرامش و رفع تنش، متخصصین رفلکش زون تراپی می توانند با استفاده از تحریک نقاط خاصی در کف پا به درمان برخی از بیماری ها بپردازند.

منبع: بیتوته

حركاتی برای محافظت از زانو

مفصل زانو یكی از مفاصل مهم بدن است كه توسط استخوان كشكك حمایت می‌شود. كشكك مانند یك سپر دفاعی از وارد شدن ضربات مستقیم به مفصل جلوگیری می‌كند، ...

 اما گاهی اوقات كشكك دچار دررفتگی و از جای طبیعی خود جابه‌جا می‌شود. این دررفتگی زانو معمولا به علت ضعف عضلات سمت داخل ران یا قوت بیش از اندازه عضلات خارجی ران رخ می‌دهد. در این حالت استخوان كشكك بالاتر از جای طبیعی خود قرار می‌گیرد. دررفتگی كشكك باعث درد و تورم در پشت كشكك و درد هنگام خم و راست كردن زانو می‌شود. با تقویت عضلات داخلی ران می‌توانید از این دررفتگی پیشگیری كنید یا در صورت دررفتگی به بهبود آن كمك كنید.

حركت اول:
روی یك سمت بدن خود دراز بكشید. عضلات جلوی ران پایی كه روی دیگری قرار دارد را منقبض كرده و آن را به اندازه 20 سانتی‌متر بالا بیاورید، بدون آن كه زانویتان را خم كنید. سپس به آهستگی آن را به نقطه شروع برگردانید. این حركت را در 3 نوبت و در هر نوبت 10 بار تكرار كنید.

حركت دوم:
به كمر خود تكیه كنید و پاها را در مقابل قرار دهید. یكی از پاها را از زانو خم كنید و كف آن پا را روی زمین قرار دهید (اگر كشكك شما دچار دررفتگی شده است پای سالم را خم كنید)‌. عضلات ران پای دیگر را منقبض كرده و بدون خم كردن زانو آن را 10 سانتی‌متر از سطح زمین بالا بیاورید و به آرامی روی زمین برگردانید. این حركت را نیز در 3 نوبت و در هر نوبت 10 بار انجام دهید.

حركت سوم:
پاشنه پای خود را روی یك چهارپایه كه 30 سانتی‌متر از سطح زمین بالاتر است قرار دهید. بدون خم كردن زانو به سمت جلو خم شوید تا جایی كه كشش را در پشت ران احساس كنید. دقت داشته باشید كه نباید قوز كنید و فقط باید از كمر خم شوید. 15 تا 30 ثانیه در حالت كشش بمانید. این حركت را 3 بار برای هر پا و در 3 نوبت انجام دهید.

منبع: سیمرغ

مشاهده فیلم های پزشکی

بر روی لینک زیر کلیک کنید

مشاهده فیلم های پزشکی

چند ورزش‌ مفید برای زانوها

مفصل زانو، مفصلی لولائی است که از کندیل‌های استخوان ران و درشت‌نی و سطح پشتی کشکک درست شده است. این مفصل دارای حرکات تا شدن باز شدن و به هنگام خم بودن زانو کمی هم حرکات پهلویی یا جانبی دارد. این مفصل بزرگ‌ترین مفصل بدن است که اهمیت زیادی دارد و به خاطر حرکات زیاد و تحمل وزن بدن در معرض آسیب‌دیدگی است. مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی بزرگ و به کمک رباط‌ها، مینیسک‌ها و عضلات آن منطقه تقویت و محافظت می‌شود. حال هر چه این عضلات قوی‌تر باشند، احتمال آسیب‌دیدگی کمتر می‌شود. برای تقویت این عضلات در ادامه چندین تمرین آموزش داده می‌شود.

غضروف‌های مفصلی از تماس مستقیم استخوان‌ها با هم جلوگیری و در نتیجه مفصل را از آسیب‌دیدگی محافظت می‌کنند. درد زانو بسیار شایع است و ۲۵ درصد از افرادی که بالای ۵۵ سال سن دارند، از زانودرد مزمن شکایت دارند. تشخیص بیماری بیشتر این افرادآرتروز است. بیشتر افراد فکر می‌کنند زانودرد یک مشکل اجتناب‌ناپذیر و درمان‌نشدنی و پیامد طبیعی افزایش سن است؛ به همین دلیل برای درمان آن فقط از علامت درمانی و مسکن‌ها استفاده می‌کنند.

پس از چند سال که درد افزایش می‌یابد و مفاصل ناپایدار می‌شوند، در صورتی که منعی برای جراحی وجود نداشته باشد، می‌توان برای جایگزینی مفصل اقدام به جراحی نمود. اما بر اساس مطالعات، فعالیت فیزیکی جزء درمان آرتروز زانو است و درد زانو را کاهش می‌دهد؛ بیماران باید ورزش را شروع کنند و میزان فعالیت فیزیکی خود را افزایش دهند. اما چیزی که افراد را نگران می‌کند، این است که فعالیت فیزیکی موجب ایجاد درد در مفاصل  و در عوض، استراحت موجب کاهش درد می‌شود.

اگر آموزش کافی و اطلاع‌رسانی درست به بیماران صورت نگیرد، ممکن است افراد تصور کنند که با انجام حرکات ورزشی مفصلهایشان آسیب بیشتری می‌بیند و در نتیجه فعالیت بدنی را کاهش می‌دهند. اما باید بدانید، آنچه باعث آسیب‌دیدگی بیشتر مفاصل می‌شود، عدم تحرک و فعالیت بدنی است که موجب ضعف عضلات،پوکی استخوان و خشکی مفاصل می‌گردد.

داشتن عضلات قوی برای حفظ سلامت مفصل زانو و پیشگیری از آرتروز زانو حیاتی است.عضلات ضعیف به راحتی خسته می‌شوند و طرز راه رفتن فرد را تغییر می‌دهند. حتی ممکن است ضعف عضلات و بد راه رفتن منشأ زانو درد باشد.

چگونگی درد زانو و علل آن
علت اصلی بروز این بیماری به روشنی معلوم نیست. گاهی بعد از وارد آمدن ضربه‌ای به زانو یا راه رفتن در مسافت طولانی؛ به‌خصوص در سرپایینی‌ها، مثل پایین آمدن از کوه یا در ورزش‌هایی که فشار زیادی به زانو وارد می‌کند (مثل فوتبال، بسکتبال، اسکی و …) ظاهر می‌شود. در پیدایش این بیماری تغییرات بیوشیمیایی غضروف مفصل از جمله علل شناخته شده است که در نتیجه آن غضروف مفصل شفافیت خود را از دست می‌دهد و به رنگ زرد تیره درمی‌آید.

در این حالت استخوان‌ها هنگام حرکت با یکدیگر تماس مستقیم دارند و در اثر اصطکاک استخوان‌ها، سطح مفصلی، ریشه ریشه و ناهموار می‌شود و غضروف کشکک در بعضی نقاط به کلی از بین می‌رود و استخوان زیر آن نمایان می‌گردد. در این حالت، به علت تماس مستقیم استخوان‌ها درد زیادی در ناحیه زانو احساس می‌شود. علت‌های پزشکی دیگری، از جمله کیست بیکر ، آرتریت روماتوئید یا استئو آرتریت (آرتروز) و …. نیز موجب زانو درد می‌شوند.

چند توصیه برای پیشگیری از درد
۱- هیچ‌گاه برای مدت طولانی در یک وضعیت ثابت نایستید و هر چند دقیقه یکبار وزن خود رااز یک پا به پای دیگر منتقل کنید.

۲- زمانی که مجبورید کاری را سرپا انجام دهید و یا مجبورید برای مدت طولانی یکجا بایستید، پای خود را روی یک چهارپایه کوتاه قرار دهید و پس از چند دقیقه پای خود را عوض کنید. این کار برای کمر نیز مفید است.

۳- بهترین حالت برای استراحت زانو زاویه ۹۰ درجه است؛ بنابراین بهتر است هنگام نشستن، بر روی مبل بنشینید. نشستن دو زانو و چهارزانو نه تنها باعث استراحت زانو نمی‌شود، بلکه برای زانو مضر هم هست.

۴- حتی‌المقدور از توالت فرنگی استفاده کنید؛ زیرا خم شدن کامل زانو بسیار زیان‌آور است.

۵- قوی کردن عضلات همسترینگ، چهارسر ران و دو قولو که مفصل زانو را در بر دارد نیز از زانودرد جلوگیری می‌کند.

ورزش‌های مفید برای پیشگیری از زانودرد
قوی بودن عضلات ناحیه زانو سبب کشیده شدن کشکگ به بالا شده و از فشار روی زانو می‌کاهد. انجام مرتب این تمرین‌ها به صورت صحیح و با توصیه پزشک، می‌تواند تا حد زیادی از زانودرد جلوگیری کند و در کاهش درد و تسریع بهبودی مؤثر باشد. توجه داشته باشید که انجام نادرست این تمرینات نه‌تنها مفید نیست، بلکه برای زانودرد بسیار مضر است.

تمرین‌ها با پای کشیده

محکم کردن زانو: بنشینید و پاها را مقابل خود دراز کنید . زانوی خود را محکم راست کرده، آن را به زمین فشار دهید و همزمان پا را از مچ به سمت خود بکشید و زانو را تا ۵ ثانیه راست نگه دارید؛ سپس آن را کاملا شل کنید (روزانه سه بار و هر بار ۱۰ مرتبه).

بالا بردن پا در حالت کشیده: بنشینید و پاهای خود را دراز کنید (ساق پا با ران در یک امتداد قرار گیرد). در همین حال پای خود را بالا برده و تا نزدیکی زمین پایین بیاورید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید و بعد پای خود را عوض کنید. سعی کنید این تعداد را به ۳۰ بار برسانید.

چرخش مفصل ران: بنشینید و مفصل زانوی خود را صاف کنید. در حالی که زانو را در همان حالت کشیده قفل کرده‌اید، پای خود را بالا ببرید و دایره‌هایی را با پای خود به سرعت در فضا رسم کنید و آن را به سه سری ۱۰ تایی برسانید .

این تمرین را می‌توانید به صورت نوشتن حروف الفبا نیز انجام دهید.  بنشینید و مفصل زانوی خود را صاف کنید. در حالی که زانو را در همان حالت کشیده قفل کرده‌اید، پای خود را بالا بیاورید و به صورت عرضی به سمت خارج بدن ببرید و به آرامی آن را به مرکز برگردانید و پایین بیاورید. این کار را برای هر دو پا تکرار کنید.

بالا بردن پا در وضعیت دمر: روی شکم بخوابید، زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی بالا ببرید. این وضعیت را تا ۳ ثانیه حفظ و سعی کنید به تدریج آن را به سه سری ۱۰ تایی برسانید.

تمرین‌های حرکتی برای خم کردن زانو

۱-روی صندلی بلندی بنشینید (طوری که پای شما در حالت خمیده در زاویه ۹۰ درجه قرار گیرد)، سپس یکی در میان مفصل زانوی خود را راست کنید و تا شماره ۳ نگه دارید. این حرکت را سه بار و هر بار ۱۰ مرتبه انجام دهید.

۲-‌ نشست و برخاست: صاف بایستید و پشت خود را تا حد امکان راست نگه دارید. حالا به آرامی بنشینید؛ تا جایی که زانوی شما به زاویه‌ای کمی بیشتر از ۹۰ درجه تبدیل شود؛ سپس دوباره به آرامی بایستید. این حرکت را با نشستن و برخاستن از روی صندلی نیز می‌توانید انجام دهید؛ اما نباید از دستان خود استفاده کنید.

۳-دوچرخه ثابت: زین دوچرخه را طوری تنظیم کنید که وقتی پدال در وضعیت پایین و کف پا بر روی آن قرار دارد، زانو تقریبا راست باشد. مقاومت را در حد متوسط تنظیم کنید و ده دقیقه با سرعت ثابت پدال بزنید. ابتدا میزان مقاومت و سپس زمان تمرین را افزایش دهید.

ورزش‌های مفید
شنا کردن اولین توصیه پزشکان است. شنا، به جز شنای کرال پشت، برای زانوها بسیار مفید است. همچنین می‌‌توان در قسمت کم‌عمق به مدت ۱۵ دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت. این کار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود و وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.

دومین گزینه، پیاده‌روی است. پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌کند. پیاده‌روی سریع، اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید، مشکلی ندارد؛ اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند. دوچرخه‌سواری نیز به زانوها فشار زیادی وارد نمی‌کند. به‌طور کلی هرگونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیت‌هایی که در آنها مجبور نباشید به‌سرعت تغییر جهت بدهید، برای زانوها مشکل‌ساز نیستند.

ورزش‌های مضر
هر ورزشی که مستلزم خم‌کردن شدید زانوها باشد، می‌تواند به زانو صدمه بزند. اگر خم کردن همراه با بلندکردن وزنه باشد، فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌کند و به زانو آسیب می‌رساند. با این تعریف فعالیت‌های ورزشی که در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید، (مثل بسکتبال و فوتبال) برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی که در آن حرکت‌های خم ‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند. تنیس، بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند. طناب ‌زدن جزء موارد استثنایی است که به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌کند. ورزش‌هایی که در آنها فرد می‌پرد، فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد، فشار زیادی روی زانوها وارد می‌آورد که ممکن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شود.

حتی اندکی از این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسک‌های زانو که از غضروف آن محافظت می‌کنند، شوند. توجه داشته باشید، ورزشکاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدنسازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهند؛ ضمن اینکه قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را به‌طور اصولی و مناسب گرم می‌کنند؛ به همین دلیل میزان آسیب در آنها کمتر است.

ورزش اختصاصی
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت کرد. یکی از این ورزش‌ها این است که روی زمین بنشینید و پای خود را دراز کنید؛ به‌طوری که به مفصل‌ فشاری وارد نیاید. سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض کرده و تا ۱۰ شماره به همین حالت نگه دارید. می‌‌توان برای مثال، صبح سه بار، ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام داد.

البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های خود فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یک بار، شدت یا مدت تمرین را ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است. برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض و به‌طور مشابه با تعداد و مدت گفته‌شده عمل کرد.

توصیه‌های ورزشی
در آرتروز، استخوان‌ها، غضروف، عضلات و لیگامان‌ها تحت تأثیر قرار دارند. از بین این بافت‌ها، عضلات راحت‌تر از همه قابل تغییر هستند. فعالیت بدنی مرتب، عضلات را تقویت کرده، ناتوانی و درد را کاهش می‌دهد،عملکرد مفاصل را بهتر می‌کند و از آنها در برابر آسیب بیشتر محافظت می‌کند.

ممکن است ابتدا ورزش‌های تخصصی برای تقویت عضلات پا توصیه و توسط فیزیوتراپیست طراحی شود؛ اما در ادامه باید ورزش‌های دیگری را در نظر گرفت که انجام آنها برای فرد امکان‌پذیر باشد و به طور مداوم به آن ادامه دهد. به‌علاوه، برای اینکه فعالیتی به صورت مداوم انجام شود، باید آسان، در دسترس و ارزان باشد؛ در غیر این صورت به سادگی رها می‌شود. بهترین ورزشی که افراد می‌توانند به راحتی و در هر مکانی آن را انجام دهند، پیاده‌روی است. پیاده‌روی ورزش بسیار خوبی است که می‌تواند در هر مکانی انجام شود. رفتن به پارک، خرید کردن، باغبانی و بسیاری از کارهای روزانه را می‌توان با پیاده‌روی همراه کرد.

با پیاده‌روی مکرر، بدن به تدریج سازگار شده و فشار کمتری به آن وارد می‌شود. شنا کردن نیز ورزش بسیار مناسبی برای سلامتی مفاصل است. شنا و راه رفتن در آب باعث تقویت عضلات می‌شود؛ بدون اینکه فشار زیادی به مفاصل وارد کند. قبل از انجام حرکات ورزشی با پزشک خود مشورت کنید تا حرکاتی که مناسب شماست را توصیه کند. ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در طول روز برای نتیجه گرفتن کافی است. می‌توان زمان ۳۰ دقیقه‌ای را به سه بار تمرین ۱۰ دقیقه‌ای در طول روز تقسیم کرد.

البته هر چه میزان فعالیت افزایش پیدا کند، فواید آن بیشتر می‌شود با افزایش فعالیت بدنی، علاوه بر تقویت عضلات پا که موجب حمایت از مفاصل می‌شود، وزن فرد نیز متعادل شده و فشاری که بر زانوها وارد می‌شود، کاهش می‌یابد. فعالیت بدنی مناسب به میزان زیادی درد زانوها را کاهش می‌دهد و از ناتوانی بیشتر پیشگیری می‌کند.

منبع:زیبا شو

نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران در ناحیه لگن - مکانیسم ایجاد بیماری

آناتومی

  

               تغییر شکل سر استخوان ران بدنبال نکروز

مفصل ران در ناحیه لگن از دو قسمت تشکیل شده است. یک حفره عمیق بنام استابولوم که جرئی از لگن خاصره است و یک گوی کروی به نام سر استخوان ران که در درون حفره قرار گرفته است. سطح رویی سر استخوان ران و سطح داخلی حفره استابولوم پوشیده از بافتی بنام غضروف است که موجب تسهیل حرکت دو طرف مفصل بر روی هم میشود.

استخوان یک بافت زنده است و حاوی سلول های به نام استئوسیت بوده که موجب رشد و استحکام آن میشوند. سر استخوان ران هم یک استخوان زنده بوده و استحکام آن مدیون فعالیت مداوم سلول های آن است که با نشاندن  دائم املاح کلسیم بر روی داربست استخوانی موجب حفظ استحکام آن میشوند.

استخوان مانند هر بافت دیگری برای زنده ماندن نیاز به اکسیژن و مواد غذایی دارد و این مواد از طریق جریان خون به آن میرسند. رگ هایی که خون را به سر استخوان ران میرسانند عمدتا از داخل و اطراف گردن استخوان ران به آن وارد میشوند. متاسفانه سر استخوان ران فقط همین یک مسیر خونرسانی را دارد و در صورت اختلال انتقال خون از این مسیر راه جایگزین دیگری وجود ندارد.

 

مکانیسم  ایجاد نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران چیست

در بیماری نکروز آوازکولر یا سیاه شدن سر استخوان ران به عللی که دقیقا بر ما مشخص نیست عملکرد عروقی که خون را به سر استخوان ران میرسانند دچار اشکال شده و خون به اندازه کافی به سر استخوان ران نمیرسد. بدنبال کاهش یا قطع خونرسانی به سر استخوان ران، سلول های آن میمیرند. مرگ سلول ها موجب میشود بعد از مدتی استخوان سفتی و قوام خود را از دست داده و نرم شود.

سر استخوان ران در مفصل ران تحت فشار نیروهای بسیار قوی قرار دارد که عمدتا بر اثر وزن بالا تنه به آن وارد میشود. سر استخوان ران در حالت عادی به راحتی این نیروها را تحمل میکند ولی وقتی استخوان ضعیف و نرم شده باشد نمیتواند این فشار ها را تحمل کند. این نیروها و فشارها بتدریج موجب تغییر شکل سر استخوان ران میشوند. سطح بالایی سر استخوان که بیشترین نیروها به آن وارد میشود بتدریج صاف و تخت شده و حالت گرد و کروی خود را از دست میدهد.

بدنبال تغییر شکل استخوان، چون یکی بودن و هماهنگی انحنای سر استخوان ران (فمور) و حفره استابولوم تغییر کرده است، حرکت این دو در ناحیه مفصل به راحتی صورت نگرفته و سایش این دو سطح ناهماهنگ آرام آرام موجب سائیدگی مفصل میشود.

در روند نکروز و مردن سر استخوان ران معمولا غضروفی که سر استخوان ران را پوشانیده هم بدون حمایت استخوان زیرین بتدریج از بین میرود و این تخریب غضروفی روند ساییدگی را شدت میدهد.

منبع:ایران ارتوپد

چگونه دچار ساییدگی زانو می شویم

اگر مجبور باشيد از پله‌ استفاده كنيد بايد به چند نكته توجه داشته باشيد. دقت كنيد آيا پله‌ها استاندارد هستند يعني ارتفاع پله‌ها 20 تا 30 سانتي‌متر است يا نه؟ اگر ارتفاع پله‌ها از حالت استاندارد بيشتر باشد ضرر بيشتري به شما در هنگام بالا و پايين رفتن، خصوصا پايين آمدن از پله‌ها وارد مي‌كند. اگر تعداد پله‌ها زياد باشد نيز ضرر زيادي به مفصل زانو خواهد رسيد. فكرش را بكنيد سنتان از 40 گذشته باشد و خداي نكرده در معرض پوكي استخوان باشيد ممكن است چقدر دچار زحمت شويد.

مثلا اگر كسي در طبقه چهارم خانه‌اي زندگي مي‌كند، مجبور است روزانه حدود 100 پله را بالا و پايين برود حتي اگر پله‌ها استاندارد باشند، توصيه مي‌شود پله‌ها را يكي‌يكي بالا برود.

يعني پاي راست روي پله دوم و سپس پاي چپ روي پله دوم و به همين ترتيب پله‌ها را بالا برود تا طبقه دوم كه هنوز خستگي عضلاني به شما فشار نياورده است، مي‌توانيد به همين روال پله‌ها را بالا برويد. اگر شما تندتند پله‌ها را بالا برويد در واقع ناخواسته باعث سايش زانو به سطح مفصلي زيرين آن خواهيد شد و سطح مفصلي را تخريب مي‌كنيد. براي همين بايد در پاگرد استراحت كنيد و دوباره پله‌ها را يكي‌يكي بالا برويد. اگر شما به مشكل قلبي دچاريد بهتر است در هر پاگرد، يعني بعد از بالا رفتن از هفت تا هشت پله، استراحت كوتاهي داشته باشيد.
اگر هم به مشكلات و دردهاي كمري و زانودرد مبتلا هستيد، بهتر است در نبودن آسانسور و اگر مجبوريد از پله‌ها استفاده كنيد، آنها را از پهلو بالا برويد يعني به ديوار تكيه داده و به همين شيوه يكي‌يكي پله‌ها را بالا برويد. اين حالت بايد خصوصا در موقع پايين آمدن از پله‌ها رعايت شود. شما بايد به ديوار تكيه كرده ابتدا يك پا و سپس پاي ديگر را روي پله پايين‌تر قرار دهيد. اين مساله مهم را بايد در هنگام پايين آمدن از سطح شيب‌دار نيز مدنظر قرار بدهيد. كساني كه در مناطق كوهستاني زندگي مي‌كنند و خانه‌هايشان در سطح شيب‌دار تندي واقع است، بايد در هنگام پايين آمدن، همانند اسكي‌بازان عمل كرده و به حالت زيگزاك يا مارپيچي و عمود بر سطح شيب‌دار پايين بيايند تا كمترين فشار به زانوها وارد شود.

مبادا به حالت مستقيم و پياده‌روي عادي پايين بياييد چون بيشترين فشار را وارد كرده و به كشكك زانو آسيب مي‌زنيد. اين نكات را با تاكيد بيشتري به خانم‌ها يا آقاياني توصيه مي‌كنم كه بار دستشان است و خريد كرده‌اند و اين فشار مضاعف را به زانوها مي‌آورند. اگر كشكك زانو آسيب ببيند، درد شديد و آب آوردن زانو در انتظارتان است. با رعايت‌ نكردن اين نكات به مرور زمان آسيب جبران‌ناپذيري به سلامت خود وارد مي‌كنيد

نگهداری از زانو و درمان زانو درد

محققان اعلام کردند تقریبا نیمی از بزرگسالان حداقل در یکی از پاهای خود تا رسیدن به سن ۸۵ سالگی دچار آرتروز می‌شود و البته این ریسک در بین افراد چاق بیش‌تر است. وزن بیش‌تر فشار را بر مفاصل زانو افزایش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محافظت از زانو در سنین جوانی می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر مانند آرتروز و مشکلات زانو در سنین بالا پیشگیری کند. هر زمان که شما قدم برمی‌دارید سه برابر وزن خود را به زانوی خود وارد می‌کنید. زمانی که شما می‌دوید فشار وارده به ۵ برابر می‌رسد. زمانی که شما می‌‌پرید شدت فشار ۷ برابر می‌رسد. اگر شما مرتبا در زانوهای خود احساس درد می‌کنید، تغییر شیوه زندگی می‌تواند به عنوان اولین اقدام مورد نظر قرار بگیرد.
کاهش وزن تا ۷۰ درصد و ورزش کردن تا ۳۰ درصد می‌تواند در کاهش دردها موثر باشد.

ورزش‌های با شدت متوسط مانند شنا و دوچرخه سواری نیز بسیار بهتر از دویدن یا شنا کردن می‌تواند در حفاظت از زانوها موثر باشد. تقویت عضلات ران‌ها و کمر در کاهش فشار زیاد روی زانوها موثر است.
اگر شما بیش از دو هفته به طور مداوم احساس زانودرد دارید حتما باید به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است مشکلی در زانوی شما وجود داشته باشد که با گذشت زمان امکان حادتر شدن آن وجود دارد.
زانو مفصلی است که غیر از حرکت باز و بسته شدن دارای حرکات خفیف چرخش به داخل و خارج نیز می باشد در تشکیل و نگهداری مفصل زانو, استخوانها , رباطها و غضروف هایی شرکت دارند که به اختصار آین ساختارها و عملکرد آن ها را توضیح می دهیم.
استخوانها :
- سه استخوان در تشکیل مفصل زانو شرکت دارند.
- در بالا استخوان ران و در پائین استخوان درشت نی و در جلو استخوان کشکک در تشکیل مفصل زانو شرکت می کنند.
- استخوان نازک نی در تشکیل مفصل زانو شرکت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجی مفصل زانو قرار دارد.

 

رباطها :
- رباط ها باندهای فیبری هستند که دو استخوان را بهم ارتباط و متصل می کنند.
- زانو�۴ رباط مهم دارد که این�۴ رباط استخوان ران را به استخوان درشت نی محکم متصل می کنند و پایداری استاتیک مفصل زانو را تامین می کنند.
- رباطهای صلیبی قدامی و خلفی سبب پایداری مفصل زانو در حرکات به سمت جلو و عقب و ضربات در این جهات و نیز پایداری مفصل زانو در برابر حرکات چرخشی اعمال شده به زانو می شوند.
- رباطهای جانبی داخلی و خارجی که در طرفین زانو قرار دارند هم سبب پایداری مفصل زانو در برابر اعمال نیرو به سمت خارج و داخل زانو می شوند.
تاندونها:تاندونها عضلات را به استخوان اتصال می دهند.
- تاندون عضله چهار سر رانی ( جلوی ران ) -� در پائین در جلوی مفصل زانو به استخوان کشکک اتصال می یابد و ادامه آن در پائین کشکک به استخوان درشت نی اتصال می یابد. عمل عضله چهار سر رانی باز کردن زانو می باشد.

 

غضروفها:
- به ساختمانهای غضروفی زانو منیسک می گوئیم که در بین دو استخوان درشت نی و ران قرار دارند و سبب افزایش سطح تماس در استخوان فوق و افزایش پایداری مفصل زانو می شوند.

 

بورسها :
- بورس یک کیسه کوچک حاوی مایع است که سبب تسهیل حرکات مفصلی می شوند.
- زانو سه بورس دارد که عبارتند از : بورس کشکک ( جلوی کشکک و زیر پوست ) و بورس زیر کشکک و بورس غازی (Anserine) که در سمت داخل زانو حدود۲ �اینچ زیر مفصل زانو قرار دارد.
توجه:همواره باید توجه داشت که دردی که در زانو احساس می شود می تواند ناشی از درد واقعی زانو باشد یا یک درد ارجاعی از ناحیه کمر, ران و یا مچ پا باشد.

 

علل درد مزمن زانو
آرتروز :
- تعریف : به تخریب غضروف مفصلی زانو زمی گویند. در فرم شدید این بیماری منیسک ها که غضروفی اند بطور کامل از بین می روند و در استخوان ران و درشت نی به یکدیگر سایش پیدا می کنند.
- نشانه ها : آرتروز زانو سبب درد مزمن زانو می شود که با فعالیت زانو این درد تشدید می گردد.
- درمان : هدف از درمان در آرتروز کنترل درد است که می تواند با تقویت عضلات حول مفصل زانو یا استفاده از داروهای ضد درد و در موارد شدید تعویض مفصل زانو انجام گیرد.

 

بورسیت :
- تعریف :

در نتیجه ضربات, عفونت و استفاده مکرر از زانو بصورتی که زانو به زمین فشرده شود می تواند منجر به التهاب بورس های زانو شود.
- نشانه ها : شایعترین بورسی که دچار التهاب می شود بورس جلوی کشکک است که در افرادی که زیاد زانو می زنند مثل خدمتکاران یا آنها که زیاد فرش می شویند دیده می شود و منجر به درد جلوی زانو و التهاب و قرمزی می شود. همچنین التهاب بورس غازی که در زیر و داخل مفصل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شایعتر است و سبب درد� قسمت داخل و پائین زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو می شود.
- درمان :

درمان بر پایه اصول اولیه مراقبتی شامل بالا نگه داشتن, استراحت, فشار موضعی و یخ درمانی است و گاهی هم از داروهای ضد درد غیر استروئیدی ( ایبوبروفن و استامینوفن ) استفاده می شود. در موارد شدید گاهی از تزریق کورتون به داخل بورس استفاده می شود.
عفونت :
- تعریف : ورود عامل عفونی ( معمولاً باکتری ) به فضای مفصلی را گویند که سبب ایجاد عفونت زانو می شود.
- نشانه ها : درد شدید زانو بهمراه تورم و قرمزی آن. همچنین اغلب فرد دچار تب و گاهی دچار لرز می شود.
- درمان : شامل تجویز آتنی بیوتیک برای از بین بردن عامل بیماری و گاهی تخلیه با سوزن مایع مفصلی است.
کندرومالاسی کشکک ( نرمی غضروفی ) :
- تعریف : سایش کشکک به قسمت داخلی یا خارجی انتهای تحتانی ران که موجب فشار به غضروف سطح داخلی کشکک و آسیب به آن شود.
- علائم : این عارضه بیشتر در خانمهای جوان و نیز در ورزشکاران از هر دو جنس رخ می دهد. سایش مداوم سطوح مفصلی بین کشکک و ران سبب التهاب و تخریب غضروف مفصلی می شود که سبب درد همراه با فعالیت و درد بدنبال شستن طولانی در زانو می شود.
- درمان : در موارد خفیف با اصول اولیه درمان ( استراحت, یخ درمانی, بالا نگه داشتن و فشار موضعی ) و استفاده از داروهای ضد التهابی درمان صورت می گیرد همچنین تقویت عضله چهار سر رانی در جلوی ران می تواند آنرا بهبود بخشد.
زانو پرش کاران:
- تعریف : به التهاب تاندون عضله�۴ سر در یکی از این�۳ نقطه : بالای کشکک, درست زیر کشکک و در محل اتصال به درشت نی می گوئیم مدت نامگذاری به عنوان زانوی پرش کاران این است که این آسیب عمدتاً در ورزشهای پرش و در والیبال و بسکتبال رخ می دهد.
- نشانه ها: دردی موضعی که با پرش بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد یا کمتر می شود.( بخاطر فشار روی فیبرهای تاندونی هنگام پرش )
- درمان : اساس درمان بر پایه یخ درمانی, استراحت و داروهای ضد التهابی است. بعد از کنترل درد باید تقویت عضلات چهار سر رانی و عضلات پشت ران صورت گیرد.
برخورد با آسیب های زانو
در هر آسیب زانو اولین امری که رخ می دهد بوجود آمدن التهاب است. که این التهاب منجر به درد و تورم و کاهش توانایی حرکت مفصل زانو خواهد شد. شکستن این سیکل التهابی می تواند منجر به تسریع بهبودی و کاهش درد شود. برای این امر باید کارهای زیر صورت گیرد :
*استراحت به زانو :
- استراحت سبب کاهش کشش های مکرر روی زانو می شود.
- استراحت سبب کاهش التهاب و جلوگیری از ورود آسیب بیشتر به زانو می گردد.
* یخ درمانی :
- سبب کاهش تورم زانو می گردد و در هر نوع آسیب حاد و آسیب مزمن زانو کاربرد دارد.
- اغلب مولفان توصیه می کنند یخ درمانی ۲-۳ بار در روز و هر بار برای مدت ۲۰-۳۰ دقیقه صورت گیرد.
- از تماس مستقیم یخ با پوست بپرهیزید. می توانید کیسه حاوی یخ را در حوله قرار دهید و حوله را روی محل بگذارید.
* فشار موضعی به زانو توسط بانداژ محل :
- فشار موضعی سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می شود.
- در برخی از آسیب های زانو بانداژ می تواند به قرار گیری صحیح کشکک سرجای خود و حفظ حرکات مناسب مفصل زانو کمک کند.
* بالا نگه داشتن زانو :
- سبب کاهش تورم و التهاب می گردد.
- بالا نگه داشتن سبب تخلیه مواد زائد و التهابی از زانو به سوی گردش خون مرکزی و کاهش التهاب می شود.
* استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDS ) :
- این داروها� در دوز کم سبب کاهش درد می شوند.
- این داروها در دوز بالاتر سبب کاهش التهاب هم می شوند.
- نمونه ای از این داروها عبارتند از : ناپروکسن و ایبوبروفن.
- چنانچه زخم معده یا اثنی عشر دارید یا قبلاً دچار خونریزی به هر دلیل شده اید قبلاً از مصرف این داروها حتماً با پزشک مشاوره کنید.
چه موقع به پزشک مراجعه شود
- هر گاه بعد از انجام برخوردهای اولیه که اشاره شد و یا استفاده از داروهای ضد درد بعد از ۳-۷ روز علائم شما ادامه یافت یا حتی بدتر شد حتماً -� به پزشک مراجعه نمائید.
- هرگاه بدنبال آسیب به زانو قادر به راه رفتن روی زانو نبودید فوراً به پزشک یا اورژانس مراجعه نمایید چرا که احتمال بروز شکستگی زانو در این موارد بالاست و یک اورژانس به حساب می آید.
- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )
- درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در زانو.
- زخم بزرگ یا عمیق در ناحیه زانو باشد.
- تورم زانو در افرادی که بیماری خونی دارند ( هموفیلی ) یا آنها که داروهای ضد انعقادی مصرف می کنند ( مثل وارفارین )
شرح حال, معاینه و بررسی های تصویری
شرح حال :
- درد در کجای زانوست ؟
- ماهیت درد چگونه است, درد تیز است یا گنگ و مبهم؟
- آیا آسیب قبلی در ناحیه زانو وجود داشته است یا خیر ؟
- چه حرکاتی درد را بهبود و چه حرکاتی آنرا تشدید می کند ؟
- آیا فرد مشکل طبی خاصی دارد؟
- میزان فعالیت روزانه وی چقدر است ؟
- چه داروهایی احتمالاً مصرف می کند ؟
- آیا حس در ناحیه پا و ساق نرمال است ؟
- آیا فرد تب داشته است یا خیر ؟
معاینه:
- بررسی ظاهری زانو از نظر کبودی, تورم, تغییر شکل.
- بررسی حساسیت زانو در لمس آن.
- بررسی و انجام تستهای اختصاصی مربوط به ارزیابی سلامت رباطها, تاندونها و منیسک ها که خارج از بحث ماست.
رادیوگرافی و سی تی اسکن :
- بر حسب شرح حال و معاینه پزشک امکان دارد برای بررسی شکستگی استخوانی احتمالی یا دررفتگی زانو و گاهی برای بررسی برخی سطوح مفصلی یا مشاهده تغییرات تخریبی زانو ( آرتروز ) عکس رادیوگرافی ساده درخواست کند.
- بندرت پزشک برای بررسی دقیق شکستگی یا دررفتگی امکان دارد سی تی اسکن درخواست کند.
- هم CT اسکن و هم رادیوگرافی ساده برای بررسی شکستگی های عادی هستند اما هر دوی آنها در بررسی و ارزیابی بافت نرم مفصل که شامل رباطها, عضلات و تاندونها و منیسک ها می باشند ناتوان هستند.
ام آر آی:
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی شکستگی های استخوانی را بخوبی نشان نمی دهد.
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی برای بررسی رباطها و تاندونها بسیار عالی است.
آرتروسکوپی :
- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ویدئوئی می گویند.
- در این روش جراح توسط ابزاری خاص وارد حفره مفصلی زانو شده و آنرا بدقت بررسی می کند.
- در مواردی می توان اجسام زائد مثل قطعات شکسته غضروف که داخل فضای مفصلی مانده اند و سبب درد شده اند را با این روش تخلیه کرد.
جلوگیری از صدمات زانو
- لاغر اندام بمانید یا بهتر بگوئیم چاق نشوید. با حفظ وزن متعادل فشار بر روی زانوها کاهش و احتمال آسیب و آرتروز هم کاهش خواهد یافت.
- تناسب بدن خود را با انجام حرکات کششی و تقویت متناسب عضلات حفظ کنید. انجام حرکات کششی روی زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه ای صدمات به زانو را کاهش می دهد.
- تقویت عضلات چهار سر رانی و پشت ران هر دو به کاهش آسیب های زانو کمک می کند.
- چنانچه درد مزمن زانو دارید شنا و ورزشهای آبی می تواند درد شما را بهبود بخشد, نیروی شناوری در آب سبب کاهش وزن و نیروی وارده به زانوها می شود.
- به بدن خود احترام بگذارید چنانچه ملی درد زانوی شما را ایجاد نموده یا بدتر می کند آنرا انجام ندهید.
- هرگاه خسته اید ورزش را ادامه ندهید, بسیاری از آسیبهای ورزشی هنگامی رخ می دهند که ورزشکار خسته است.
- استفاده از زانو بند در ورزشهایی مثل والیبال یا بسکتبال مفید است.

زانوها چه کاری انجام می دهند؟

زانوها تکیه گاهی استوار برای بدن مهیا می کنند.آنها همچنین اجازه به پاها می دهند که خم و راست شوند.هر دو عمل خم و راست کردن و ثبات مرد نیاز ایستادن ،راه رفتن، دویدن، دولا شدن، پریدن، چرخیدن است.دیگر قسمت های بدن کمک به زانوها برای انجام کارشان می کنند.

اینها عبارتند از:

- استخوان ها

- غضروف

-  ماهیچه ها

- لیگامنت ها

- تاندون ها

اگر هر کدام از این قسمتها صدمه ببیند ، به زانو ممکن است خسارت وارد آید و قادر به انجام کار خود نباشد.

چه کسانی مشکلات زانو به هم می زنند؟

مردان، زنان، و بچه ها می توانند مشکلات زانو داشته باشند. آنها در مردم از همه نژادها و سلبقه قومی اتفاق می افتد.

چه چیزهایی موجب مشکلات زانو می شود؟

مشکلات مکانیکی زانو می تواند ایجاد شود به وسیله:

- ضربه مستقیم یا حرکت ناگهانی که موجب در رفتگی و ضرب زانو شود

-  استئو آرتریت در زانو ، در نتیجه فرسایش و پارگی در قسمتهایش

مشکلات التهابی زانو می تواند به وسیله برخی بیماری های روماتیسمی ، مانند آرتریت روماتوئیدrheumatoid arthritis و لوپوس اریتما توز(لوپوس) systemic lupus erythematosus ایجاد شود. این بیماری ها موجب ورم می شود که می تواند صدمه دائم به زانو ها بزند.

مشکلات زانو چگونه تشخیص داده می شود ؟

پزشکان مشکلات زانو را تشخیص می دهند  به وسیله استفاده از :

- تاریخچه پزشکی

- معاینه بالینی

-   تست های تشخیصی ( مانند عکس برداری، اسکن استخوان، سی تی اسکن، ام آر آی ، آرتروسکوپی، نمونه برداری).

آرتریت در زانوها

شایعترین نوع آرتریت زانوها  استئو آرتریت است. در این بیماری ، غضروف داخل زانو به تدریج دچار فرسایش شده . درمان های استئو آرتریت عبارتند از:

- داروهای کاهش درد، مانند آسپرین و استامینوفن

-  داروهای کاهش ورم و التهاب، مانند ایبوبروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)

- ورزش برای بهبود حرکت و قوی کردن

- کاهش وزن

روماتوئید ارتریت نوع دیگری از التهاب مفصل (آرتریت) است که بر زانو تاثیر می گذارد. در روماتوئید ارتریت ،زانو ملتهب شده و غضروف ها ممکن است تخریب شوند. درمان شامل:

- فیزیوتراپی

-  دارو درمانی

-  جراحی تعویض زانو( برای زانوهای شدیدا صدمه دیده).

صدمات غضروف و اختلالات آن

نرمی غضروفchondromalacia اتفاق می افتد وقتی که غضروف کپسول زانو نرم شود. این می تواند به علت صدمه ، استفاده بیش از حد، یا ضعف ماهیچه ای باشد، یا اینکه قسمتی از زانو خارج از محور باشد.نرمی غضروف می تواند ایجاد شود اگر یک ضربه به کپسول زانو موجب پارگی تکه ای از غضروف یا یک تکه از غضروف که شامل تکه ای از استخوان است.

منیسک ها Meniscus تکه هایی C شکل از غضروف هستند که مانند یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و درشت نی (قلم پا) هستند. بسادگی صدمه می بیند اگر زانو بچرخد در حالی که دارد وزن بدن را تحمل می کند.ممکن است قسمتی یا کاملا پاره شود.اگر پارگی بسیار کوچک باشد منیسک بهم متصل می ماند از جلو و عقب زانو. اگر پارگی بزرگ باشد ، منیسک ممکن است آویزان بماند به وسیله رشته ای از غضروف. شدت صدمه بستگی به محل و اندازه پارگی دارد.

درمان برای صدمات غضروف عبارتند از:

- ورزش برای قوی کردن ماهیچه ها

- تحریک الکتریکی برای قوی کردن ماهیچه ها

-  جراحی برای صدمات شدید

صدمات رباط(لیگامنت)

دو تا از لیگامنت هایی که به طور شایع  در زانو صدمه می بینند لیگامان های جلویی و پشتی صلیبی Cruciateهستند.یک صدمه به این رباط ها اغلب اوقات موسوم به پیچ خوردگی است. لیگامان صلیبی جلوییACL اغلب اوقات کشیده یا پاره می شود( یا هردو) با یک حرکت چرخشی. لیگامنت پشتی PCL معمولا به وسیله ضربه های مستقیم ، مانند تصادف اتومبیل یا تکل در فوتبال صدمه می بیند.

لیگامنت های میانی و جانبی هم برcollateral  معمولا به وسیله یک ضربه به سطح بیرونی زانو ایجاد می شود . این می تواند موجب کشش و پارگی رباط شود. این ضربه ها خیلی از اوقات در ورزش هایی مانند فوتبال و هاکی اتفاق می افتد.

صدمات لیگامنت درمان می شوند با:

- گذاشتن بسته یخی درست بعد از صدمه برای کاهش ورم.

-  ورزش برای تقویت ماهیچه ها

-  یک حایل brace

-  جراحی( برای بیشتر صدمات شدید)

صدمات تاندون Tendone و اختلالات آن

۳ نوع اصلی صدمات تاندون و اختلالات آن عبارتند از:

-   التهاب تاندونTendinitis و پارگی تاندون ها

-   بیماری Osgood-Schatter

-  سندرم Iliotibial band

صدمات تاندون دارای دامنه ای از التهاب تاندونtendinitis  تا پارگی تاندون متغیر است.پارگی تاندون ها اغلب اوقات اتفاق می افتد در نتیجه:

-  استفاده بیش از حد از تاندون ( عمدتا در بعضی از ورزش ها).تاندون مانند یک باند کشی زهوار در رفته و کهنه کشیده و ملتهب می شود.

-  سعی کنید یک راحت باش داشته باشید. اگر ماهیچه های ران منقبض شوند، تاندون می تواند پاره شود. این بیشتر در افراد پیرتر با تاندون های ضعیف اتفاق می افتد.

یک نوع از التهاب تاندون زانو موسوم به زانوی پرش کننده هاJumpers knee است. در ورزش هایی که نیاز به پریدن دارد، مانند بسکتبال، تاندون ملتهب شده و می تواند پاره شود.

بیماری Osgood – Schlatter بوسیله فشار stress یا کشش بر قسمتی از ناحیه رشد بالای استخوان قلم پا ایجاد می شود. این موجب ورم در زانو و قسمت بالایی استخوان قلم پا می شود. این می تواند اتفاق افتد اگر تاندون شخصی از استخوان کنده شود ، و تکه ای از استخوان را با خود داشته باشد. افراد جوان که می دوند و می پرند در هنگام ورزش می توانند این نوع صدمه را داشته باشند.

سندرم Iliotibial band وقتی اتفاق می افتد که تاندون بر استخوان خارجی زانو سائیده شده و ایجاد ورم می کند. این اتفاق می افتد اگر زانو برای مدت زیاد خیلی مورد استفاده قرار گیرد. این اغلب اوقات در تمرینات آموزشی ورزش اتفاق می افتد.

درمان ها برای صدمات تاندون و اختلالات آنها شامل:

-  استراحت

-  یخ

- بالا نگه داشتن

-  داروها مانند آسپیرین یا ایبوبروفن برای از بین بردن درد و کاهش ورم

-  کاهش فعالیت های ورزشی

-  ورزش برای کشش و تقویت

- گچ گیری، اگر پارگی نسبی باشد

-   جراحی برای پارگی کامل یا صدمات خیلی شدید

دیگر صدمات زانو

بیماری استئو کوندریتOsteochondritis  زمانی اتفاق می افتد که خون کافی به قسمتی از استخوان زیر سطح مفصل نرسد. استخوان و غضروف بتدریج شل شده و ایجاد درد می کند. برخی از غضروف ها ممکن است شکسته شده و ایجاد درد حاد، ضعف، و قلف شدن مفصل کنند. فردی با این وضعیت ممکن است به استئو آرتریت تبدیل شود. جراحی درمان اصلی است.

-  اگر تکه های غضروف شل و ول و شکسته نباشد ، یک جراح ممکن است آنها را با پیچ آنها را سرجای بگذارد.این می تواند موجب تحریک جریان خون تازه ای به غضروف شود.

-   اگر تکه غضروف شل باشد، جراح ممکن است حفره را تراشیده تا به استخوان تازه برسد و یک پیوند استخوان برای ثابت نگه داشتن قطعه غضروف در محل استفاده کند.

-  تحقیقات برای پیوند غضروف و بافت در حال انجام است.

سندرم پلیکاPlica syndrome  اتفاق می افتد زمانی که رشته هایی از بافت در زانو موسوم به پلیکا در نتیجه استفاده زیاد و صدمه ورم می کند. درمان های این سندرم عبارتند از:

- داروهای نظیر آسپرین یا ایبوبروفن برای کاهش ورم

-  استراحت

-  یخ

-  باند کشی بر روی زانو

- ورزش برای تقویت ماهیچه ها

- تزریق کورتیزون به داخل پلیکا

-  جراحی برای برداشتن پلیکا اگر درمان های اولیه مشکل را مرتفع نکرد.

چه نوع پزشکی مشکلات زانو را درمان می کند؟

صدمات و بیماری های زانو معمولا به وسیله یک ارتوپد درمان می شوند(یک پزشک که درمان می کند مشکلات استخوانها، مفاصل، تاندون ها، لیگامانت ها و ماهیچه ها).

چگونه افراد می توانند از مشکلات زانو پیشگیری کنند؟

بعضی از مشکلات زانو ( مانند آنهایی که در نتیجه یک تصادف است) می تواند پیشگیری شوند. ولی خیلی از مشکلات زانو می توان با انجام اقدامات زیر پیشگیری کرد:

- گرم شدن قبل از انجام ورزش ها. دویدن و نرمش تمرینات گرم کننده خوبی هستند. کشش ماهیچه ها به جلو و عقب ران ها بهترین راه برای گرم کردن زانو هاست.

-  قوی کردن ماهیچه های پا با انجام برخی ورزش ها ( به عنوان مثال، بالا رفتن از پله ها، دوچرخه پایی ثابت، یا کار کردن با وزنه ها).

- از تغییر ناگهانی در شدت ورزش بپرهیزید.

- افزایش قدرت یا زمان فعالیت ورزشی به تدریج.

-  کفش های مناسب و اندازه بپوشید.

- حفظ وزن مناسب . وزن اضافی بر زانو ها فشار می گذارد.

چه نوع از ورزش برای افراد با مشکلات زانو بهترین است؟

سه نوع از ورزش برای افراد با آرتریت بهترین است:

- ورزش های دامنه حرکتی Range- of-Motion . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قابلیت انعطاف می شود.آنها همچنین سفتی در زانو ها را از بین می برند.

-  ورزش های قوی کنندهStrengthening exercise . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قدرت ماهیچه می شود. ماهیچه های قوی کمک به حمایت و حفاظت از مفاصل با آرتریت می کنند.

-  ورزش های هوازی یا استقامتی. این ورزش ها عمل قلب و جریان خون را بهبود می بخشند. آنها همچنین کمک به کنترل وزن می کنند . برخی مطالعات نشان داده که ورزش های هوازی می تواند ورم را بعض از زانو ها کاهش دهد.

اصول مراقبت از زانو
تحمل وزن بدن بر عهده برخی مفاصل مانند لگن (Hip) مچ پا و زانو است. ایستایی مفصل زانو استخوانی نیست بلکه لیگامانی بوده و در زیر پوست به وسیله زردپی‌ها و لیگامان‌ها حفظ می‌شود، از این‌رو بسیار در معرض صدمه است.

به گزارش ایران، وزنی که روی مفصل زانو وارد می‌شود بین سه تا ۵ برابر وزن کل بدن است. یعنی یک فرد ۷۰ کیلوگرمی حدود ۳۵۰ کیلوگرم نیرو در هر بار که پا روی زمین می‌گذارد، به مفصل زانوی خود تحمیل می‌کند. این میزان در حین دویدن تا ۷ برابر وزن بدن خواهد بود.

تغییرات غضروفی مربوط به سن که در اثر گذر زمان رخ می‌دهد در زانو خیلی زودتر از دیگر مفاصل خود را بروز می‌دهد.از نظر بهداشت زانو باید بدانیم که وزن بدن بسیار مؤثر است و می‌تواند عاملی‌مخرب باشد، به عنوان مثال اگر فردی ۱۰کیلوگرم اضافه وزن داشته باشد به‌طور حتم بدون آنکه بداند حدود ۵۰ کیلوگرم در مجموع روی زانوهایش فشار وارد کرده است. تقویت عضلات چهار سر زانو بدون فشار به مفصل با انجام تمرینات ورزشی نشسته و با عنوان نرمش‌های ایزومتریک و در کل تقویت عضلات اطراف زانو بسیار مهم و حائز اهمیت فراوان است.

ساییدگی زانو یا به علت کهنسالی بروز می‌کند که این مسئله طبیعی است و در افراد متفاوت خواهد بود اما عامل دیگر به علت پارگی مینیسک (حتی ضایعه کم) در صورت درمان نشدن به صورت تدریجی موجب ساییدگی زانو می‌شود.

خیلی از افراد را می‌بینیم که مشکل انحنای زانو دارند یعنی اگر پای آنها را از مچ به هم بچسبانیم از ناحیه زانو به هم نمی‌چسبد و اصطلاحاً حالت پرانتزی به خود می‌گیرد و یا برعکس که البته این مسئله به علل ژنتیکی یا به علت راشیتیسم می‌تواند بروز کند که باید درمان شود تا بیومکانیک زانو بر هم نخورده و آسیب احتمالی به زانو وارد نشود که به این علل، علل ثانویه می‌گویند.

البته بیماری‌هایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، روماتیسم و یا تصادفات می‌تواند از دیگر عوامل تخریب‌کننده بافت غضروف زانو محسوب شود.درمان در مواردی که علل ثانویه وجود دارد با رفع عامل تخریب زانو به عنوان مثال درمان پارگی لیگامان و یا پرانتزی بودن پاها به داخل یا خارج بدن، پیش از آسیب به غضروف زانو بسیار مؤثر و حائز اهمیت است اما اگر غضروف از بین رفت متأسفانه در افرادی هم که سن بالایی دارند کار خاصی وجود ندارد و دانش از کمک به اینگونه بیماران ناتوان بوده و تنها راه موجود تعویض مفصل است. این روش درمانی امروزه از گستردگی خاصی بهره‌مند است و در آن جراحان زانو با تراشیدن سطح مفصل تخریب شده، به جای آن مفصل فلزی مصنوعی قرار می‌دهند.

با پیشرفت‌هایی که در طراحی اینگونه پروتزها حاصل شده، طول عمر بهره‌گیری از آنها نیز افزایش چشمگیری یافته است. چند فرضیه را باید برای حفظ سلامت زانوها درنظر داشت: اول این که تلاش کنیم وزن خودمان افزایش نیابد و اگر افزایش وزن داریم درصدد کاهش آن برآییم. دوم باید بدانیم که غضروف به‌طور مستقیم با تغذیه ارتباط ندارد ، اما چگالی استخوان به عنوان عاملی در حمایت غضروف ازاهمیت بالایی برخوردار است و این مسئله مستلزم مصرف کلسیم از طریق موادغذایی، لبنیات کم‌چرب، میوه‌ها و سبزی‌ها است.

قد و وزن افراد در بروز مشکلات زانو بسیار مهم است باید فراموش نکنیم که پله‌ها و یا کوهنوردی و استفاده نکردن از سرویس‌های بهداشتی فرنگی (توالت فرنگی) از علل صدمه زننده به زانو به شمار می‌رود.نادرست بالا رفتن و بویژه پائین آمدن از پله‌ها و حتی کوهستان به مفصل زانو آسیب فراوان می‌زند. پائین آمدن روی مفصل کشک رانی (پتله فمورال) نقش دارد و با بالا رفتن روی ساق پا فشار می‌آورد.

 پائین آمدن از پله‌ها ۷ تا ۸ برابر وزن بدن بر زانوها فشار می‌آورد و درباره کوهنوردی هم همینطور اگر زانوی دردناکی داریم با پای غیر دردناک بالا برویم و با پای دردناک پائین بیاییم چون پای دردناک صاف پائین می‌آید اما اگر مشکل زانو داریم باید از کوهنوردی پرهیز کنیم. توصیه می‌کنم تا از سرویس بهداشتی فرنگی حتی از سنین پائین‌تر در منازل استفاده شود، با توجه به رعایت نکات بهداشتی در این خصوص مشکلی از نظر شرعی نیز وجود نخواهد داشت.ورزش‌های آبی بویژه راه رفتن در آب بسیار توصیه می‌شود. بهتر است در نواحی کم‌عمق که بالای لگن آب وجود دارد در جهات مختلف راه برویم.

برخلاف باورهای غلط کله و پاچه جز چاق کردن افراد کاربردی در تقویت غضروف ندارد. درخصوص مکمل‌های تقویت غضروف باید با پزشک مشورت کرد اما اگر کسی کاملاً تخریب غضروف دارد دیگر مصرف این داروها بی‌معنا است.

۱۰ حرکت برای تقویت زانو و جلوگیری از آرترز

۱ ) محکم کردن زانو :
 بنشینید و پاها را مقابل خود دراز کنید . زانوی خود را هرچه محکم‌تر راست کنید، آن را به زمین فشار دهید و هم‌زمان پا را از مچ به سمت خود بکشید . زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید ، سپس آن را کاملا شل کنید ( سه بار در روز هر بار ده مرتبه ).
 ۲ ) محکم کردن زانـو در حالت ایستاده یا نشسته :
بایـد این تمرین را در فعالیت‌های روزمـره خود بگنجانید . بـرای مثال هنگامی ‌که بـرای مدتی طولانی نشسته‌ اید به دفعات زانوی خود را راست کنید.
 ۳ ) محکم کردن زانـو با حمایـت پـاشنـه :
بنـشیـنـیـد و پاها را در مقابل خود دراز کنیـد . جسمی ( مانند حوله‌ای تا شده یا یک تکه چوب به ارتفاع پنج سانتی‌متر ) را زیـر پـاشنـه خود قرار دهیـد ، عضلات ران را سفت کنـیـد و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بکشید . تا ده بشمارید ، سپس عضلات را شل کنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بــار ده مرتـبـه انجام دهید .

 ۴ ) بالا بردن پا در وضعیت کشیده :
بنشینید و پاها را راست کنید . در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌ایـد ، پای آسیـب دیـده را بالا ببرید ، سپس تا نزدیکی زمین پایـیـن بیاوریـد . این تمرین را به‌صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی کنید به سی بار برسانید .

 ۵ ) بالا بردن پا با وزنه :
 بنشینید و پاهای خود را راست کنید. وزنه‌ای روی مچ پا قرار دهید،‌ پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید و سپس به آرامی ‌پاییـن بیاوریـد . بـرای شروع ، وزنه نباید از یک کیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به‌ تدریج سنگین‌تر کنید . مراقب باشید که زانو در وضعیت کشیده باشد. تمرین را با پنج بار شروع کنید و به‌تدریج به پنج سری ده‌تایی برسانید .

 ۶ ) چرخش مفصل ران :
 بنشینید و مفصل پاهای خود را راست کنید. در حالی که زانو را در همان وضعیـت کشیـده قفل کرده‌ایـد پـا را بالا ببـریـد و دایره‌هایی را با پای خود در فضا به ‌سرعت رسم کنید و آن را به سه سری ده‌تایی برسانید . این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 ۷ ) حرکت الفبا :
 بنشینـیـد و پاها را راست کنید ، در حالی که زانو را صاف نگه داشته‌اید پا را بالا ببـریـد و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسیـد . وقتی این تمریـن برایتـان آسان شد ، آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۸ ) بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
 بنشینید و پاها را راست کنید. در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌اید ، پا را بالا ببرید‌. به صورت عرضی آن را به یک سو ببرید و به آرامی ‌به سمت مرکز برگردانید و آن گاه به نرمی ‌پایین بیاورید . ایـن حرکت را با هر پا پنج بار تکرار کنید و به تدریج به سه سری ده‌تایی برسانید ؛‌ سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۹ ) دور کردن مفصل ران :
 به پهلو بخوابـیـد ، به نحوی که پـای آسیب دیـده بالا قرار گیـرد . زانـو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید ، تا سه بشمارید و سپس به آرامی ‌پایین بیاورید. با پنج بار شروع کنید ، به ‌تدریج تعداد تمرین به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

 ۱۰ ) بالا بردن پا در وضعیت دمر :
 روی شکم بخوابید . زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی ‌بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ کنید، سپس به‌تدریج پا را پایین بیاورید. تمرین را با هر پا پنج بار انجام دهید، به ‌تدریج آن را به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
 

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.
آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.
بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.
اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود – شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.
انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.
یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسهٔ زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.
همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.
همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزایندهٔ درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کنندهٔ آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حولهٔ گرم و مرطوب، کیسهٔ آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازهٔ دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامهٔ ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

آسیب زانو در ورزش 
 این روزها آسیب دیدگی زانو در میان فوتبالیستهای جوان ایرانی بیداد می کند و روزی نیست که در تمرینات تیمی و یا مسابقات باشگاهی و ملی بازیکنی در معرض این آسیب دیدگی قرار نگرفته باشد بطوری که به کابوسی برای جوانان تبدیل شده است. در مقاله ذیل ضمن معرفی آناتومی زانو و رباط ها و لیگامنت های مربوطه سعی شده ضمن معرفی انواع آسیب دیدگی نحوه مقابله با آنها نیز توضیح داده شود.
مقدمه
زانو بعد از مچ پا شایعترین محل صدمات ورزشی است.صدمات رباط صلیبی قدامی یکی ازعلل شایع زانودرد حاد و مزمن است.جراحات این رباط مهم زانو عمدتاً ناشی از کاهش ناگهانی سرعت در هنگام دویدن و صدمات ورزشی تماسی که جزء چرخشی روی زانو دارند می باشد. همچنین ورزشهای تماسی می توانند ثانویه به کشیده شدن زانو, اعمال نیروهایی از سمت خارج به داخل زانو و یا باز شدن بیش از اندازه زانو (Hyper extension ) سبب صدمه دیدگی رباط صلیبی قدامی ( ACL ) شوند.

صدمه دیدگی رباط ACL در سطح یکسانی از فعالیت در زنان بیشتر رخ می دهد و درصد قابل ملاحظه ای از صدمات زانو را تشکیل میدهد. حداقل ۵۰% از افراد با آسیب ACL دچار آسیب همراه در منیسک زانو می شوند که منیسک خارجی مستعدتر به آسیب دیدگی است ( البته در آسیب دیدگی حاد ). در آسیب های مزمن رباط ACL معمولاً منیسک داخلی است که دچار آسیب همراه می شود. سالانه در آمریکا ۹۵۰۰۰ پارگی رباط ACL گزارش می شود.
رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) برای پایداری مفصل زانو در هنگام دویدن, پرتاب پا و … بسیار حیاتی است. زانویی با آسیب دیدگی رباط ACL بسیار برای صدمه دیدگی در منیسک و تغییرات تخریبی ( آرتروز ) مستعد است.

فرکانس
در آمریکا سالیانه ۲۰۰۰۰۰ آسیب مرتبط با ACL ایجاد می گردد که ۹۵۰۰۰ مورد آن پارگی رباط صلیبی قدامی است. همچنین سالیانه حدود ۱۰۰۰۰۰ بازسازی رباط توسط جراحی انجام می شود.
بروز آسیب به این رباط در ورزشهایی مثل فوتبال, بسکتبال و اسکی بیشتر است.
همچنین احتمال ایجاد این آسیب در زنان ۷/۹- ۵/۲ برابر مردان است ( در سطح یکسانی از فعالیت (

آناتومی کاربردی
رباط صلیبی قدامی در عقب به لبه خلفی داخلی کوندیل خارجی ران اتصال دارد سپس در داخل کپسول مفصل ران به سمت پائین, جلو و داخل رفته کمی پهن تر شده و به حفره ای در جلو و خارج استخوان درشت نی اتصال می یابد. این رباط دو باند دارد. باند جلویی داخلی که در هنگام خم شدن زانو کشیده و در هنگام باز شدن زانو شل است و باند خلفی خارجی که در هنگام باز شدن زانو کشیده و در هنگام خم شدگی زانو شل است.
رباط ACL از شاخه خلفی عصب مربوط به درشت نی عصب می گیرد و سبب ایجاد حس عمقی در زانو می شود.

بیومکانیک ورزشی
۸۵% از مقاومت در مقابل حرکت به جلوی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران را در محل مفصل زانو را ACL تامین می کند و سبب پایداری زانو در هنگام ایست ناگهانی می شود. حداکثر مقاومت ACL زمانی است که زانو در حالت کاملاً باز قرار دارد.
همچنین رباط صلیبی قدامی در محدود کردن میزان چرخش درشت نی هم نقش دارد و هنگامی که زانو کاملاً باز است در مقابل نیروهای وارد به زانو از داخل و خارج زانو را محافظت می کند و پایداری آنرا به کمک رباطهای جانبی زانو حفظ می کند.
هنگامی که ACL صدمه ببیند ترکیبی از حالت حرکت به جلوی درشت نی نسبت به ران و چرخش به خارج و داخل بیش از حد استخوان درشت نی رخ می دهد.
متوسط قدرت رباط صلیبی قدامی در برابر کشش حدود ۲۱۶۰ نیوتن می باشد که این مقدار بطور قابل ملاحظه ای کمتر از متوسط توان رباط صلیبی خلفی و تقریباً نصف رباط جانبی داخلی زانو است.

شرح حال
با یک شرح حال مناسب که تاکید آن بر مکانیسم آسیب و شناسایی آسیب های احتمالی قبلی است و معاینه مناسب می توان در اغلب موارد آسیب ACL را تشخیص داد
. در ورزشهای غیر تماسی:
- یک صدای تق همراه با آسیب ACL شنیده شده یا خیر. معمولاً این صدا هنگامی که فرد ناگهان تغییر مسیر داده یا ناگهان در هنگام دویدن ایستاده است و یا در هنگام افتادن روی پا بعد از پرش شنیده شده و بدنبال آن التهاب ایجاد شده است.
- در خلال چند ساعت خون در مفصل تجمع پیدا کرده است.
- فرد معمولاً نتوانسته است بخاطردرد و تورم یا ناپایداری زانو به فعالیت ادامه دهد.
• در ورزشهای تماسی و ضربات با انرژی بالا:
- این صدمات رباط ACL معمولاً با آسیب دیدگی سایر رباطهای زانو یا منیسک ها همراهی دارد
- اعمال یک نیروی شدید از سمت خارج به داخل به زانو می تواند منجر به یک سه گانه آسیب دیدگی شامل آسیب ACL, آسیب رباط جانبی داخلی زانو و آسیب تاخیری منیسک داخلی شود.

معاینه بالینی
• مشاهده دقیق زانو برای بررسی تجمع مایع یا تغییر شکل استخوانی ( شکستگی احتمالی ) طبق تحقیقات انجام شده در آسیب استخوانی تجمع سریع مایع در مفصل ۷۲% ارتباط با آسیب رباط صلیبی قدامی دارد.
• معاینه دامنه حرکات مفصل زانو بخصوص بازشدن کامل زانو که اگر نشود امکان آسیب همراه در منیسک را مطرح می کند.
• لمس ساختارهای استخوانی امکان دارد منجر به شناسایی شکستگی استخوان درشت نی شود.
• لمس خطوط مفصلی زانو برای ارزیابی آسیب احتمالی منیسک ها لازم است. همچنین باید رباطهای جانبی زانو معاینه شوند.
• انجام Lachman test بعد از رفع یا کاهش درد بیمار باید برای ارزیابی رباط ACL صورت گیرد به این صورت که فرد روی تخت خوابیده و زانو را در وضعیت خم شدگی ۲۰ تا ۳۰ درجه قرار می دهیم با دست چپ ران را می گیریم و با دست راست پشت قسمت فوقانی ساق را به جلو و طرف خود می کشیم. چنانچه در سمت آسیب دیده مقدار جابجا شده به جلو نسبت به سمت سالم در پای دیگر بیش از ۳ میلی متر باشد غیر عادی است و نمایانگر آسیب است.
• انجام تست Ant.drawer test بخاطر اسپاسم عضلات پشت ران که تست را متاثر می کند کمتر قابل اعتماد است. برای انجام تست بیمار به پشت خوابیده و زانوها را در وضعیت خم شدگی ۹۰ درجه قرار می دهد. معاینه گر جلوی وی نشسته و با دو دست پشت قسمت زیر زانو را می گیرد و ساق را به سمت خود می کشد و در آسیب رباط صلیبی قدامی استخوان درشت نی جلو می آید

علل آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی
• ورزشهای پر خطر برای آسیب دیدگی ACL : ورزشهای فوتبال, اسکی, بسکتبال و بیسبال مسئول ۷۸% از جراحات مرتبط با ورزش رباط صلیبی قدامی هستند.
• جنس : صدمات ورزشی زنان در زمینه پارگی رباط ACL بیشترمی باشند.
• کفش ورزشی : کفش های ورزشی که کناره های آنها سفتتر و محکمتر از وسط کف آنها می باشد بیشتر فرد را مستعد صدمه دیدگی ورزشی می کند.

بررسی تصویربرداری
رادیوگرافی:
• یافته های رادیوگرافیک اغلب منفی است.
• برای بررسی آسیب های همراه با پارگی ACL می توان از نماهای AP, Lateral و merchant و sunrise و Notch view استفاده نمود.
• نمای مایل برای بررسی صفحه استخوان تیبیا مفید است.
• امکان دارد در نمای AP شکستگی همراه با کندگی قسمت خارج کپسول ( Segond fracture ) دیده شود.
این شکستگی یک شاهد بر آسیب کپسول خارجی و یک مدرک غیر مستقیم بر آسیب رباط صلیبی قدامی است. و در قسمت خارجی صفحه تیبیا اتفاق می افتد درست در مجاورت خط مفصلی و در خلف توبرکل Gerdy

آرتروگرام:
• این روش تقریباً با MRI جایگزین شده است.
• از این روش برای بررسی پارگی ACL استفاده می شود.

ام آر آی:
• برای تشخیص آسیب های ACL حدود ۹۵% حساسیت دارد. همچنین با آن می توان کوفتگی های استخوانی را که در ۹۰% از موارد آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارند تشخیص داد.

درمان
فاز حاد:

چنانچه جراحی لازم باشد معمولاً آنرا ۳ هفته به تاخیر می اندازند تا التهاب کاهش یافته و از عوارضی مثل خشکی مفصل بدنبال جراحی سریع جلوگیری شود. باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی و بدست آوردن سریع توان عضلانی بعد از عمل کمک کند. برای تصمیم به جراحی توجه به چند فاکتور مهم است مثل سطح فعالیت ورزشی قبل از صدمه دیدگی , صدمات همراه , تمایل برای ادامه همان رشته ورزشی.و میزان شلی مفصل زانو.جراحی می تواند بصورت ترمیم داخل یا خارج مفصلی رباط صلیبی قدامی باشد, در روش داخل مفصلی توسط روش آرتروسکوپی رباط پاره شده را بصورت اولیه یا با استفاده از رباط زیر کشکک ترمیم می کنند. در روش خارج مفصلی هم با استفاده از بخشی از نوار فیبری خارج ران به نام ایلیو تیبیال تراکت زانو را در سمت خارجی در بیرون سطح مفصلی پایدار می کنند. انتخاب بین این دو روش بسته به نظر جراح دارد و امری تخصصی است. درمان غیر جراحی پارگی aclمعمولا برای افراد مسن و آنهایی که قصد پرداختن به ورزش های شدید و رقابتی را ندارند در نظر گرفته می شود.

فاز بهبودی: سه فاز دارد
• فاز اول : دو هفته اول بعد از جراحی را شامل می شود و هدف در آن رسیدن به بازشدگی کامل زانو ( Full extension ) و حفظ قدرت عضلانی عضله چهارسر رانی و کاهش تورم و نیز توانایی خم کردن زانو در حد نود درجه است.
• فاز دوم : هفته سوم تا پنجم بعد از عمل را شامل می شود و هدف در آن حفظ توانایی باز کردن کامل زانو و افزایش میزان خم شدن زانو به بیش از ۹۰ درجه تا رسیدن به خم شدگی کامل زانو است.
• فاز سوم : هفته ششم را شامل می گردد و هدف در آن افزایش قدرت و سفتی عضلانی است و بدنبال این مرحله به آرامی به ورزش باز می گردیم.بدون انجام تمرینات کافی در دوره بعد از جراحی بازگشت به ورزش به زمانی معادل ۹-۶ ماه زمان نیاز دارد.

عوارض
• خشکی مفصلی
• ناپایداری مفصل زانو
• دردو محدودیت حرکات مفصل زانو

پیش آگهی
• میزان موفقیت جراحی رباط ACL 95-82% است.
 

چه ورزشی برای زانو درد خوب است ؟
شنا کردن اولین گزینه پزشکان است.شنا به جز شنای کرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا می‌‌توان در قسمت کم عمق استخر قرار گرفته و به مدت ۱۵ دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این کار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امکان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیاده‌روی است.پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌کند. پیاده‌روی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید،مشکلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند.دوچرخه‌سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی‌کند.به‌طور کلی هرگونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیت‌هایی که در آنها شما مجبور نیستید به‌سرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشکل‌ساز نیستند.
 
ورزش هایی که برای شما مضر هستند:
هر ورزشی که مستلزم خم‌کردن شدید زانوها باشد می‌تواند به زانو صدمه بزند.اگر خم کردن به‌همراه بلندکردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌کند و می‌تواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیت‌های ورزشی که در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید،مثل بسکتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی که در آن حرکت‌های خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند.طناب‌زدن جزء موارد استثنایی است که به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌کند.ورزش‌هایی که در آنها فرد می‌پرد،فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد،فشار خیلی زیادی  روی زانوها وارد می‌کند که ممکن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر کم این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسک‌های زانو که از غضروف آن محافظت می‌کنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشکاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را کاهش می‌دهند ضمن این‌که قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم می‌کنند، برای همین است که میزان آسیب در آنها کمتر است، ورزشکاران آماتوریست که مثلا فوتبال بازی می‌کنند.
 
ورزش اختصاصی
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت کرد.یکی از این ورزش‌ها،این است که روی زمین بنشینند و پای خود را دراز کنند و به حالتی قرار گیرند که به مفصل‌‌شان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض کنند و تا ۱۰ شماره به همین حالت نگه دارند.می‌‌توان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های‌شان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یک بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض کرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل کرد.

 

 

منبع:پزشکان بدون مرز

تعویض مفصل زانو - در یک عمل جراحی تعویض مفصل زانو

لازمه عمل جراحی از بین بردن درد ناشی از جراحی است و این کار توسط متخصص بيهوشي انجام میشود. پزشک متخصص بیهوشی از یکی از دو روش معمول برای از بین بردن درد جراحی استفاده میکند. با استفاده از داروهای تزریقی و یا تنفسی خاص، بیمار را کاملا بیهوش میکند و یا با تزریق داروی خاصی در ناحیه ستون مهره بیمار، هر دو اندام تحتانی را از کمر به پایین بیحس میکند. پزشک متخصص بیهوشی با در نظر گرفتن عوامل مختلف، بهترین روش بیحسی را برای بیمار بکار میبرد.

معده بیماری که برای انجام عمل جراحی آماده میشود باید خالی باشد چون بر اثر داروهای بیهوشی و یا لوله ای که پزشک متخصص بیهوشی برای تنفس مصنوعی در نای بیمار میگذارد ممکن است بیمار اغ زده و استفراغ کند. اگر معده حاوی مواد غذایی باشد این مواد در موقع استفراغ میتوانند به دستگاه تنفس بیمار وارد شده و موجب خفگی او شوند.

پس لازمه یک بیهوشی موفق، خالی بودن معده است. برای این منظور بیمار باید از حدود هشت ساعت قبل از جراحی از خوردن و آشامیدن اجتناب کند. حتی در مواردی هم که تصمیم به عمل جراحی با بیحسی موضعی یا منطقه ای است به علت اینکه ممکن است در حین جراحی نیاز شود تا بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار گیرد، باید اقدامات ذکر شده انجام شود.

        

عمل جراحی حدود یک تا دو ساعت طول میکشد. بیمار به پشت بر روی تخت مخصوص جراحی قرار گرفته و پس از شستشوی کل اندام تحتانی با محلول های ضد عفونی، پزشک جراح با شکافی که در جلوی زانو میدهد پوست و بافت های زیر پوستی را باز میکند. استخوان کشکک را به یک طرف زده و مفصل زانو را در معرض دید قرار میدهد.

سپس با استفاده از اره های مخصوص، چند سانتیمتر از پایین ترین قسمت استخوان ران را بریده و خارج میکند. همین کار ار برای بالای استخوان تیبیا (درشت نی) و گاهی اوقات سطح پشتی استخوان کشکک انجام میدهد.

سپس بجای قسمت های خارج شده از پایین استخوان ران و بالای استخوان درشت نی جایگزین فلزی قرار داده میشود. سپس بین قسمت های فلزی یک لایه پلاستیکی از جنس پی اتیلن قرار داده میشود. اگر سطح پشتی استخوان کشکک خارج شده است بجای آن هم یک لایه پلی اتیلنی قرار میدهند. در پایان لایه های بافتی روی مفصل ترمیم شده و در نهایت پوشت روی زانو دوخته میشود.

بعد از پایان جراحی بیمار به اطاق مخصوصی در جنب اطاق عمل ( ریکاوری) منتقل میشود. در این محل بیمار به مدت یک تا دو ساعت تحت نظر دقیق متخصص بیهوشی و پرستاران مجرب قرار میگیرد تا موقعیکه وضعیت عمومی بیمار مانند سطح هوشیاری و فشار خون و وضعیت تنفس و دیگر موارد به وضع مطلوب و پایداری برسد. سپس بیمار به بخش ارتوپدي منتقل میشود.

 

منبع:ایران ارتوپد

آغاز درمان ساییدگی زانو با استفاده از سلول‌های بنیادین توسط محققان علوم پزشکی شیراز

داوود مهربانی در گفت‌وگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در شیراز، گفت: درمان ساییدگی زانو با روش تزریق سلول بیمار به زانوی آسیب دیده برای دومین بار در کشور از امروز در آزمایشگاه سلول های بنیادین بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک غدیر شیراز کلید خورد.

 

رئیس آزمایشگاه سلول های بنیادی بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک غدیر شیراز بیان کرد: با گذشت شش هفته از نخستین تزریق سلول های بنیادین مغز استخوان بیماری 47 ساله، سلول های بنیادین وی جدا سازی شده و پس از کشت و تکثیر امروز توسط گروه ارتوپدی، توانبخشی و رادیولوژی به داخل مفصل زانوی این بیمار تزریق می شود.

 

وی ادامه داد: این مرکز پس از پژوهشکده رویان به عنوان دومین مرکزی است که به صورت کلاسیک وارد فضای سلول درمانی کشور شده است.

 

این استاد دانشگاه بیان داشت: سلول های بنیادین در واقع قابلیت تمایز همه سلول های بدن را دارد و به صورت تمایز نیافته در بدن است که در فضای بافتی قرار می گیرد و ما انتظار داریم سلول های بنیادین در زانو تبدیل به سلول های غضروفی شوند.

 

مهربانی با بیان اینکه انتظار داریم با گذشت حدود دو هفته بیمار دردهای خود را فراموش کرده و روند ترمیم آغاز شود، تصریح کرد: تجربه ای که روی 100 بیمار انجام شده نشان می دهد بیماران پس از گذشت یکسال به زندگی طبیعی برمی گردند.

 

وی بیان داشت: به طور معمول بعد از گذشت سه ماه روند ترمیم کامل شده و در مراحل مختلف با رادیوگرافی و MRI وضعیت درمان دنبال می شود.

 

این پزشک متخصص در بخش دیگری از سخنان خود به مقایسه این مرکز نوپا با پژوهشکده رویان پرداخت و گفت: این مرکز هنوز با پژوهشکده رویان فاصله زیادی دارد؛ در این مرکز در ماه دو بیمار را می توانیم درمان کنیم، ولی در رویان بیش از 100 بیمار درمان می شود که امیدواریم با حمایت استاندار، نماینده ها و مسئولان دانشگاه به امکانات مورد نیاز مجهز شویم و به استانداردهای لازم دست یابیم.

منبع:قطره

آغاز درمان ساییدگی زانو با سلول‌های بنیادی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز

درمان ساییدگی زانو از طریق تزریق سلول‌های بنیادی به مفاصل آسیب دیده بیمار در دانشگاه علوم پزشکی شیراز آغاز شد.

به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه فارس، داوود مهربانی، رییس آزمایشگاه سلول‌های بنیادی بیمارستان مادر و کودک غدیر شیراز با اعلام این خبر افزود: این اقدام با تزریق سلول‌های بنیادی به زانوی یک بیمار ۴۷ ساله انجام می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: شش هفته پیش مراحل نمونه گیری و تکثیر سلول‌های بنیادی از مغز استخوان بیمار انجام شد و در حال حاضر مرحله تزریق سلولی با موفقیت انجام شده است.

مهربانی ادامه داد: تزریق سلول‌های بنیادی در این بیمار برای درمان ساییدگی مفصل زانو انجام می‌شود و بر اساس تحقیقات انجام شده این روش بهترین روش درمان ساییدگی مفاصل است.

وی خاطرنشان کرد: به‌ طور معمول بین ۷۰ تا ۹۰ درصد از تزریقات سلول‌های بنیادی با موفقیت انجام می‌شود و رضایت کامل بیماران را به همراه دارد.

مسعود امینی، رییس بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک غدیر شیراز نیز با اشاره به آغاز درمان با استفاده از سلول‌های بنیادی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این بیمارستان، اظهار کرد: این توانایی علمی در کشور کم نظیر است و پیش از این تنها در پژوهشگاه «رویان» در تهران انجام می‌شد که امروز در شیراز نیز ارائه آن به بیماران به همت دانشمندان دانشگاه علوم پزشکی شیراز امکان‌پذیر شده است.

وی با بیان این که پس از گذراندن مراحل تحقیقاتی این پروژه بر روی حیوانات، تزریق سلول‌های بنیادی به اولین بیمار انجام شده است و صدها بیمار نیز در لیست انتظار هستند، افزود: با تزریق سلول‌های بنیادی به مفصل زانوی بیمار، این سلول‌ها بر روی نواحی آسیب دیده بیمار می‌نشینند تا بیمار درمان شود.

امینی خاطرنشان کرد: سلول‌های بنیادی هر بیمار طی پنج هفته تکثیر می‌شود و با توجه به این‌که در این مرکز تنها دو دستگاه برای این امر در اختیار داریم، در هر پنج هفته تنها می‌توانیم دو بیمار را درمان کنیم که بر این اساس، درمان بیماران لیست انتظار سال‌ها به طول می‌انجامد.

وی با اشاره به بازدید استاندار فارس از این مرکز، گفت: در صورت تامین اعتبار ۶۰۰ میلیون تومانی برای تهیه سه تا چهار دستگاه دیگر، در هر پنج هفته به جای دو بیمار می‌توانیم پنج تا شش بیمار را درمان کنیم که این مساله نیاز به مساعدت مسوولان دارد.

امینی گفت: این مرکز در حال تحقیق برای ایجاد امکان درمان بیمارانی است که پوست آنها بر اثر سوختگی و یا بیماری پیسی تغییر رنگ پیدا کرده است که امیدواریم به زودی این خبر خوب را هم به مردم بدهیم.

 

منبع:کرمانشاه پست

علت سائیدگی زانو چیست ؟

این بیماری ناشی از روند فرسودگی است که بطور طبیعی و بالا رفتن سن ایجاد می شود ،‌البته تقریباً همیشه عواملی وجود دارند که موجب تسریع این روند می شوند . شایعترین عامل چاقی می باشد که اثر سوء بر روی زانو دارد ولی چنین اثری را بر روی ران و مچ پا ندارد .

عوامل مساعد کننده دیگر عبارتند از شکستگی هایی که سبب ناهمواری سطوح مفصلی می گردد . بیماری قلبی که باعث آسیب دیدن غضروف مفصلی شود از جمله آنها می توان روماتیسم مفصلی ،‌ عفونتهای مفصلی زانو پارگی منیسکها و غیره … را نام برد . در یک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت نی که در نزدیک یا دور شدن زانوها از هم دیده می شود .

در این بیماری غضروف مفصلی فرسایش یافته استخوان زیر آن سخت شده رشد آن در کناره های مفصلی سبب ایجاد خارهای استخوانی می گردد که مشخصه بیماری می باشد .

ـ مهمترین عوامل مؤثر در بروز آرتروز زانو، اضافه وزن، شکستگی های قبلی ناحیه زانو، آسیبهای لیگامانی و منیسکها، بالا رفتن سن، بی حرکت کردن طولانی مدت زانو و برخی مشاغل سخت می باشد که معمولاً پزشک با شنیدن شکایات بیمار و معاینه دقیق می تواند تشخیص دهد، در برخی موارد هم باید رادیوگرافی ساده مفصل انجام شود و چنانچه با اقدامات فوق مشخص نگردید نیاز به اقدامات پاراکلنیک بیشتر نظیر آزمایش خون، mri، اسکن رادیو ایزوتوپ، نوار عصب و عضله می باشد.

استئوآرتریت یکی از شایعترین علل ناتوانی در بزرگسالان است. اگرچه افراد جوانی که دچار سانحه یا جراحت در مفاصلشان شده اند نیز ممکن است دچار استئوآرتریت شوند، اما این عارضه بیشتر افراد مسن را درگیر میکند. چنانچه رادیوگرافی از مفاصل افراد بالای ۶۵ سال به عمل آید شواهدی مبنی بر وجود این عارضه در حداقل یکی از مفاصل در بیش از نیمی از این جمعیت دیده میشود. هردوجنس زن و مرد مبتلا میگردند، اگرچه در سن کمتر از ۴۵ این عارضه بیشتر در مردان و در سنین بالای ۴۵ بیشتر در زنان مشاهده میگردد.

نحوه بروز استئوآرتریت در افراد مختلف متفاوت است. در برخی از افراد سیر بیماری سریع است و در برخی دیگر علایم جدیتر و شدیدتر هستند. علت دقیق شروع این فرآیند هنوز مشخص نشده است ولی دانشمندان مجموعه اس از عوامل را در پیدایش این عارضه دخیل می دانند که عبارتند از: اضافه وزن، فرآیند پیری، صدمات مفصلی، و فشارهایی که در بعضی از مشاغل یا بعضی فعالیتهای ورزشی بر مفاصل وارد میشوند.
استئوآرتریت معمولا در مفاصل انتهایی انگشتان، شصت، گردن، کمر، زانوها، و در مفاصل لگن خود را نشان میدهد.
استئوآرتریت تنها باعث بروز مشکل در مفاصل افراد نمیشود بلکه به نحوی روی وضعیت مالی و اقتصادی و همچنین نحوه و شیوه زندگی آنها نیز تاثیر دارد.

ـ به‌طور معمول، دهه‌های چهارم و پنجم زندگی را می‌توان سن شروع این بیماری دانست. این بیماری در خانم‌ها بیشتر از آقایان دیده می‌شود و عوامل ژنتیکی، چاقی و برخی بیماری‌های زمینه‌ای مفصلی می‌توانند افراد را برای ابتلا به آرتروز مستعد کند. گاهی اوقات ممکن است تغییر شکل مفصل به دلیل مشکلاتی مثل شکستگی رخ داده باشد و آرتروز را در سنین پایین ‌تر هم ببینیم. در واقع میزان کار کشیدن از مفصل هم مهم است. فشارهای غیر معمول ناشی از کار نیز حتی اگر به تدریج و در طول زمان حاصل شده باشد در وقوع آرتروز دخیل هستند.

ـ شما اگر در خانواده‌تان زمینه ژنتیکی ابتلا به آرتروز را داشته باشید، نمی‌توانید از این خصوصیت فرار کنید، اما می‌توانید با کنترل عوامل قابل پیشگیری، بروز آن را کند کرده و به تاخیر بیندازید؛ برای مثال با کنترل وزن، فراگیری روش‌های اصولی صحیح نشستن ، صحیح ایستادن و به کارگیری صحیح مفاصل در انجام کارهای عادی روزمره و انجام ورزش‌های طبی خاص به سلامت مفاصل خود کمک کنید.
هر چه از عوامل خطرساز پیشگیری کنید، بهتر است. به خصوص خانم‌ها و باز هم بالاخص آن هایی که بالای ۴۵ سال دارند و به افزایش وزن خود اهمیتی نمی‌دهند. ورزش را شروع کنید، اما پیش از آن حتما با پزشک متخصص مشورت کنید که از لحاظ قلبی-عروقی و دیگر شرایط فیزیکی بدنتان بررسی شوید، چرا که مفاصل شما می‌توانند بر اثر فعالیت‌های فیزیکی یا ورزش‌های نامناسب آسیب ببینند و به قولی از چاله به چاه بیفتید. پس لطفا دقت کنید و اگر علامت‌های آرتروز در شما وجود دارد، سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

استئوآرتریت یکی از شایعترین علل ناتوانی در بزرگسالان است.اگرچه افراد جوانی که دچار سانحه یا جراحت در مفاصلشان شده اند نیز ممکن است دچار استئوآرتریت شوند، اما این عارضه بیشتر افراد مسن را درگیر میکند.
چنانچه رادیوگرافی از مفاصل افراد بالای ۶۵ سال به عمل آید شواهدی مبنی بر وجود این عارضه در حداقل یکی از مفاصل در بیش از نیمی از این جمعیت دیده میشود.هردوجنس زن و مرد مبتلا میگردند، اگرچه در سن کمتر از ۴۵ این عارضه بیشتر در مردان و در سنین بالای ۴۵ بیشتر در زنان مشاهده میگردد.

علل
علت دقیق این اختلال ناشناخته است . به نظر می رسد نتیجه ترکیب یا تعامل عوامل مکانیکی ، زیست شناختی ، بیوشیمیایی ، التهابی و ایمنی باشد.

چندین فاکتور خطر جهت ابتلا به این بیماری وجود دارد . اولیه و ثانویه ، نوع اولیه وابسته به سن بوده و با افزایش سن ایجاد می شود. ولی با اینحال هنوز علت خاصی برای بروز این فرم شناخته نشده است.

اما در مقابل زمانیکه فرد دچار فرم ثانویه می شود به دلیل آن است که یک علت خاصی منجر به بروز این حالت شده است. به عبارت دیگر در این فرم تخریب غضروف به علت آسیبها و صدمات، ارثی ، چاقی یا چیزهای دیگر باشد. در ادامه به بعضی از فاکتورهای خطری که منجر به بروز این بیماری خواهد شد، اشاره می شود.

- سن :

با افزایش سن، بروز استئو آرتریت نیز افزایش می یابد. هر چه فرد مسن تر باشد، مدت زمان بیشتری از مفاصل خود استفاده کرده است و شانس ابتلا بیشتر خواهد بود. اگر چه سن فاکتور مهمی است اما به معنای اجتناب ناپذیر بودن آن نیست.

- چاقی :

این بیماری یک بیماری جهانی است و هرکسی در ارتباط با مضرات این بیماری اطلاعاتی دارد. افزایش وزن بدن از جمله عوامل مهم بروز استئوآرتریت بخصوص در زانو به حساب می آید. از آنجایی که افزایش وزن و فشار برروی مفاصل به تدریج ایجاد می شود. افزایش وزنی که لااقل یک دهه قبل از بروز علائم استئو آرتریت ایجاد شده باشد. بخصوص در میانسالی نقش مهمی در تعیین ابتلا به این بیماری ایفا می کند.

- صدمات استفاده بیش از حد و نادرست از مفاصل :

کسانیکه در شغلشان نیاز به استفاده مکرر از مفاصل خود دارند و ورزشکاران دارای شانس بیشتری جهت ابتلا به این بیماری
می باشند . در نتیجه چنین اشخاصی باید یاد بگیرند که چگونه می توان از بروز صدمات بی مورد به مفاصل و بروز این بیماری می توان جلوگیری نمود. در نتیجه فعالیتهای این افراد باید به نحوی تعدیل شود. در ضمن به خاطر داشته باشید که تعدیل فعالیتها به معنای عدم انجام آنها بطور کامل نمی باشد.

- مسائل ارثی و ژنتیکی :

نقش ژنتیک نیز دربروز این بیماری بخصوص در مفاصل دست روشن و آشکارتر شده است. اختلالات ارثی که بر روی شکل استخوانها و پایداری مفاصل اثر
می گذارد، می تواند در بروز این بیماری نقش مؤثری داشته باشد. البته لازم به ذکر است که وجود اختلالات ارثی تنها به معنای ابتلای قطعی به این بیماری نخواهد بود. بلکه به معنای آن است که فرد باید تحت نظارت و معاینات دقیقتری جهت ارزیابی بروز این بیماری قرار گیرد.

- ضعف عضلات :

مطالعات نشان می دهد که ضعف عضلات اطراف ران سبب افزایش استعداد ابتلا به این بیماری در این مفصل می شود. به گونه ای که تقویت این عضلات با تمرینات خاص نقش مؤثری در کاهش ابتلا به این بیماری خواهد داشت.

- سایر بیماریها و اختلالات التهاب مفصل :

افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی دارای شانس بیشتری جهت ابتلا به استئوآرتریت می باشند. به علاوه تجمع بیش از حد آهن در بدن نیز
(هموکروماتوزیس) می تواند سبب تخریب غضروف مفصلی شود و شانس ابتلا را افزایش
می دهد. ترشح بیش از حد هورمون رشد (آکرومگالی) نیز می تواند بر روی مفاصل و استخوانها اثرات سویی گذاشته و منجر به بروز استئوآرتریت شود.
عوامل افزایش دهنده خطر
چاقی:
پرداختن به طور حرفه ای به فعالی هایی که با فشار به مفاصل همراهند نظیر رقص ، فوتبال ، موسیقی یا قالی بافی
فشار بر مفاصل ناشی از فعالیت و بالارفتن سن . تقریباً همه افراد بالای ۵۰ سال به درجاتی از استئوآرتریت مبتلا هستند.

 

منبع:کلینیک آرمان

کندرومالاسی کشکک زانو

کندرومالاسی کشکک (Chondromalacia)

بیماری نرمی غضروف استخوان کشکک زانو، اغلب در نوجوانان و جوانان 10 تا 25 ساله شایع است.

افراد در معرض خطر

* اگر محور ران در امتداد محور ساق نباشد، در نتیجه استخوان كشكك در جای خود قرار نگرفته و دچار كجی می ‌شود كه می‌ تواند به داخل، خارج و حتی عقب منحرف شود. در چنین حالتی، به دلیل این كه استخوان كشكك در جای خود قرار ندارد، بیمار دچار نرمی غضروف استخوان كشكك خواهد شد.

* دسته دیگری كه دچار نرمی استخوان كشكك می ‌شوند، افراد بسیار فعال هستند. این دسته از افراد كه به اصطلاح می‌ خواهند یك شبه قهرمان شوند، با وارد کردن فشار زیاد روی زانوی خود، ناخواسته استخوان كشكك خود را نرم می‌ كنند.

* افرادی كه اصلا ورزش نمی ‌‌كنند نیز مستعد این عارضه هستند. این امر بیشتر در خانم‌ ها مشهود است، زیرا آن ها به‌ طور كلی هیچ‌ گونه حركتی به اندام به خصوص پاهای خود نمی ‌دهند و در نتیجه عضلات ناحیه ران (عضله چهارسر)‌ آن ها لاغر می ‌شود. وقتی عضله ی چهارسر به هر علتی لاغر شود، استخوان كشكك نیز نرم می ‌شود.

علایم بیماری

* اولین علامت بالینی افرادی كه دچار نرمی غضروف استخوان می ‌شوند،درداست، به خصوص هنگام بالا یا پایین آمدن از كوه یا پله‌ های زیاد.

* دومین علامت بالینی، قفل شدن موقتی زانو است و پس از مدت كوتاهی، از این حالت خارج می ‌شود.

* تورم هم از علایم این بیماری است كه در ناحیه زانوها به وجود می ‌آید و باعث پیدایش ترشحاتی در مفصل زانو می ‌شود كه معمولا رادیوگرافی ساده می‌ تواند در تشخیص آن، بسیار كمك‌ كننده باشد. گاه برای بهتر دیدن مشكل زانو از MRI و آرتروزكپی استفاده می ‌شود.

از نظر علایم آسیب ‌شناسی، این بیماری به چهار مرحله تقسیم می‌ شود كه معمولا در مرحله اول غضروف استخوان كشكك نرم می ‌شود و در مراحل بعدی به ترتیب غضروف استخوان خط‌ خطی و سپس تكه‌ ای از غضروف استخوان كشكك از جای خود جدا می‌ شود و در مرحله آخر، قطعه ‌ای از استخوان جدا شده در بستر می ‌افتد.

درمان

تقویت عضله چهارسر ران

بهترین درمان این بیماری، تقویت عضله چهارسر می باشد. چون این عضله لاغر می شود، بایستی برای قوی كردن آن ورزش‌‌ های مخصوصی را انجام داد:

* بیمار را روی تخت خوابانده و در حالتی كه انگشتان پا رو به صورت است، عضلات بالای زانو را برای 5 ثانیه سفت می كنند و سپس آن را رها می‌ كنند. این ورزش بایستی روزی 3 بار و هر بار 20مرتبه انجام شود.

* در حركت دوم با قرار دادن بالش زیر زانو، سر انگشتان را به سمت صورت گرفته و عضلات چهارسر را منقبض می‌ كنند، یا با بستن وزنه ‌ای 2 كیلویی به مچ پا، سر انگشتان را به سمت صورت برده و عضله چهارسر را به مدت 5 ثانیه منقبض می‌ كنند.

با انقباض عضلات چهارسر، درد از بین می ‌رود و به مرور نرمی غضروف استخوان نیز رفع می ‌شود. به تدریج مایع داخل مفصل زانو نیز از بین می‌ رود.

* ورزش شنا نیز بسیار سودمند خواهد بود.

تغییر سبک زندگی

برای حل مشكل نرمی غضروف استخوان کشکک زانو، بایستی روش زندگی‌ مان را تغییر دهیم. به این منظور:

* از دو زانو و چهار زانو نشستن خودداری كنید.

* تا حد امکان از توالت فرنگی استفاده كنید.

* از كوهنوردی، دوچرخه ‌سواری و بالا و پایین رفتن از پله ‌های زیاد خودداری کنید تا دیگر نیازی به عمل جراحی نباشد.

در هر صورت، اگر مشكل لاغر بودن عضله ی چهارسر رفع نشود، بیمار در سال ‌های آتی دچار آرتروز خواهد شد.

منبع:تبیان

آغاز درمان ساییدگی زانو با تزریق سلول‌های بنیادی به مفاصل

 

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی  شیراز، رئیس آزمایشگاه سلول‌های بنیادی بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک غدیر شیراز، اظهار داشت: این مرکز پس از رویان که در تهران فعالیت می‌کند دومین بیمارستان در کشور است که در این زمینه فعالیت می‌کند.

داوود مهربانی افزود: شش هفته پیش مراحل نمونه‌گیری و تکثیر سلول‌های بنیادی از مغز استخوان بیمار انجام شد و در حال حاضر مرحله تزریق سلولی با موفقیت انجام گرفته است.

وی ابراز داشت: تزریق سلول‌های بنیادی در این بیمار برای درمان ساییدگی مفصل زانو انجام می‌شود و بر اساس تحقیقات انجام شده بهترین روش درمان آرتروز زانو   است.

مهربانی بیان کرد: به طور معمول بین 70 تا 90 درصد از تزریقات سلول‌های بنیادی با موفقیت انجام می‌شود و رضایت کامل بیماران را به همراه دارد.

رئیس آزمایشگاه سلول‌های بنیادی بیمارستان مادر و کودک غدیر شیراز گفت: تیم متخصصان این بیمارستان عمل تزریق سلول‌های بنیادی در مفصل آسیب دیده را انجام می‌دهند.

رئیس بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک غدیر شیراز نیز با اشاره به آغاز درمان با استفاده از سلول‌های بنیادی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این بیمارستان، بیان داشت: این یک موفقیت بزرگ است که آن را به محققان، مسئولان و مردم استان فارس تبریک می‌گویم.

مسعود امینی افزود: این توانایی علمی در کشور کم‌نظیر است و پیش از این تنها در مرکز رویان در تهران انجام می‌شد که امروز در شیراز نیز ارائه آن به بیماران به همت دانشمندان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، امکان‌پذیر شده است. 

وی گفت: با تزریق سلول‌های بنیادی به مفصل زانوی بیمار، این سلول‌ها روی نواحی زخم و آسیب‌دیده بیمار می‌نشینند تا بیمار درمان شود.

امینی بیان کرد: پس از گذراندن مراحل تحقیقاتی این پروژه روی حیوانات، تزریق سلول‌های بنیادی به نخستین بیمار انجام شده است و صدها بیمار نیز در لیست انتظار هستند.

وی اضافه کرد: سلول‌های بنیادی هر بیمار طی پنج هفته تکثیر می‌شود و با توجه به اینکه در این مرکز تنها دو دستگاه برای این امر داریم، در هر پنج هفته تنها می‌توانیم دو بیمار را درمان کنیم که بر این اساس درمان بیماران لیست انتظار سال‌ها طول می‌کشد.

امینی با اشاره به بازدید استاندار فارس از این مرکز، گفت: در صورت تامین اعتبار 600 میلیون تومانی برای تهیه سه یا چهار دستگاه دیگر، در هر پنج هفته به جای دو بیمار می‌توانیم پنج تا شش بیمار را درمان کنیم که این مسئله نیاز به مساعدت مسئولان دارد.

وی ادامه داد: این مرکز در حال تحقیق برای ایجاد امکان درمان بیمارانی است که پوست آنها بر اثر سوختگی یا بیماری پیسی تغییر رنگ پیدا کرده است که امیدواریم به زودی این خبر خوش را نیز به مردم بدهیم و به توصیه مقام معظم رهبری برای تبدیل کشور به قطب علمی منطقه، جامه عمل بپوشانیم.

 

 

 

منبع:فارس نیوز